Danıştay 7. Daire 2020/539 Esas 2021/3332 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/539
Karar No : 2021/3332

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Yat İmalat İhracat Turizm ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına kayıtlı "…" adlı ticari yata ait özel tüketim vergisi ödenmeden kayıt ve tescil edildiğinden bahisle, takdir komisyonu kararına dayanılarak re'sen tarh olunan 2007 yılının Eylül dönemine ilişkin tek kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Kısmen bozma kararına uymak ve 2007 yılının Eylül dönemine ait özel tüketim vergisi yönünden inceleme yapılmak suretiyle, olayda, "…" isimli deniz taşıtının tescilinin ''Ticari Yat'' olarak yapıldığı, aynı hususun denize elverişlilik belgesinde de yer aldığı, bu özellikleriyle 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'na ekli (II) sayılı listenin 89.03 G.T.İ.P. numarasında yer alan yatlar kapsamında değerlendirilerek, 4760 sayılı Kanun'un 12. maddesi uyarınca özel tüketim vergisinin, Kanuna ekli listelerde yazılı malların karşılarında gösterilen tutar ve/veya oranlarda vergilendirilmesinin gerekmesi karşında, davacı adına re'sen tarh olunan dava konusu 2007 yılının Eylül dönemine ilişkin özel tüketim vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın özel tüketim vergisi yönünden reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : "…" isimli deniz taşıtının tekne niteliğinde ve denizde seyretmeye mahsus olduğu, yat, diğer eğlence ve spor teknesi özelliği taşımadığından dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun'un 50. maddesinin 4. fıkrasında, "Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır." hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Dairemizin 02/10/2017 tarih ve E:2016/1259, K:2017/5481 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. …Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.