3. Ceza Dairesi 2019/17814 E. , 2020/1222 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, mal varlığına zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2)Sanıklar ...ve ...hakkında katılan ..."ı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a)Katılanın yaralanmasına ilişkin düzenlenen ...Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 14.08.2013 tarihli adli raporunda; nazal kemik kırığının hayati fonksiyonlarını 1 (bir) hafif derecede etkilediğinin belirtildiği ancak anılan raporda yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda değerlendirme yapılmadığı ve katılan vekilinin duruşmalardaki beyanlarında bu olay nedeniyle katılanın yüzünde sabit iz kaldığını beyan etmiş olduğunun anlaşılması karşısında, katılanın yaralanmasına ilişkin tüm rapor, grafi ve tıbbi evrakın en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, katılanda meydana gelen yaralanmanın, "yüzde sabit ize" neden olup olmadığı hususu belirlendikten sonra, sanıkların hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Taraflar arasında karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda taraf anlatımlarının farklı olduğunun ve mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinin kabulü ile haksız tahrik hükümlerinin tatbik edildiğinin anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren uygulamalarında kabul edildiği üzere, TCK"nin 29. maddesi gereği asgari seviyede (1/4) haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken, sanıklar hakkında hükmolunan cezalarda (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.