MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ
VEK.AV....

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen menfi tespit davasının yapılan yargılaması neticesinde davanın kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesine taraflarca yapılan istinaf incelemesi sonucunda; tarafların istinaf başvurusunun ayrı ayrı esastan reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; 01/03/2015-31/03/2015 tarihleri arasındaki faturalandırılma döneminde hastanesinin davalı kurumda doğmuş olan hak edişi üzerinde yeşil alan hastalarının acil hastası olarak faturalandırıldığı gerekçesiyle 139.735,78 TL kesinti işlemi yapıldığını, 139.735,78 TL"lik ceza şart borcunun bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne, davacının davalı kuruma 2015 yılı Mart (01/03/2015 ile 31/03/2015) Mart faturalarından dolayı 13.932,86 TL borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar ve ilam harcı olarak hesaplanan 951,75 TL"den peşin yatırılan 2.386,34 TL"nin mahsubu ile bakiye kalan 1.434,59 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, davacı tarafından peşin yatırılan 27,70 TL başvurma harcı ile 2.386,34 TL peşin harç olmak üzere toplam 2.414,04 TL harcın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, taraf vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; dosya kapsamı, mevcut delil durumu, ileri sürülen istinaf sebepleri, hükme esas alınan bilirkişi raporunun gerekçeli, denetime elverişli ve somut olayın özelliklerine uygun olması, bilirkişiler tarafından kesintiye konu vakıaların tek tek incelenip değerlendirilmiş olması dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından tarafların istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiş; hüküm, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
A-İstinaf incelemesi sonucunda verilen hüküm, davacı vekiline 25.12.2018 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesi ise HMK’nun 361. maddesinde öngörülen iki haftalık yasal süre geçirildikten sonra 18.01.2019 tarihinde verilmiştir. HMK"nun 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
B-1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hükmedilen karar ve ilam harcına yönelik temyiz incelemesinde;
Davalı ... Başkanlığı"nın, 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu"nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olması nedeniyle kendisinden karar ve ilam harcı alınamayacağı gibi davacı tarafından karşılanan 2.414,04 TL harç giderinin de davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK"nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda (A) bendinde açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, (B-1) bendinde açıklanan nedenlerle davalının ikinci bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (B-2) bendinde açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının ikinci ve üçüncü maddesinin hükümden çıkartılarak yerine ‘Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacının yatırdığı tüm harçların karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine’ bendinin eklenmesi ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 24/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.