Mahkemesi : Konya 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 02.05.2013
No : 2012/614-2013/126

Dava, davacının babasından dolayı ölüm aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okuduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı, 11.12.1994 yılında vefat eden Bağ-Kur sigortalısı eşinden dolayı ölüm aylığı almakta iken 09.02.1989 yılında vefat eden Bağ-Kur sigortalısı babasından dolayı da ölüm aylığı talebi ile 24.07.2012 yılında davalı Kuruma başvurusunun reddedilmesi üzerine iş bu davayı ikame etmiştir.
Mahkemece, davacının almış olduğu ölüm aylığının kendi sigortalılığından kaynaklı olmayıp eşinin vefatı nedeniyle bağlandığından muris babasından ölüm aylığı almasına eş nedeniyle bağlanan ölüm aylığının engel olmadığından bahisle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı uyuşmazlık konusu yürürlükte bulunana 1479 sayılı Yasanın 46/2. fıkrasıdır. Anılan düzenlemede “Sigortalının kız çocuklarına bağlanan aylıklar, bu Kanun ile diğer Sosyal Güvenlik Kanunları kapsamında çalışmaya başladıkları veya evlendikleri tarihi takip eden aylık ödeme tarihinden itibaren kesilir. Aylığın kesilmesine yol açan nedenlerin ortadan kalkması halinde, bu Kanunun 45 inci maddesinin ikinci fıkrasının ( c ) bendi hükmü saklı kalmak şartıyla, bu tarihi takip eden aylık ödeme tarihinden başlanarak yeniden aylık bağlanır. Ancak evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanan kız çocuklarına bu aylıklardan fazla olanı ödenir” hükmü yer almaktadır.
Mahkemece 1479 sayılı Yasanın 46/2. fıkrasının açık hükmü gereği davacıya her iki aylıktan yüksek olanının ödenmesine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 21.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.