
Esas No: 2017/5472
Karar No: 2019/6594
Karar Tarihi: 09.05.2019
Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5472 Esas 2019/6594 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığın, beraat
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan vekilinin suçun sübut bulduğuna yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün oybirliği ile ONANMASINA,
3- Sanıklar ... ve ... haklarında yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; ... ile ... ve ... arasında inşaat malzemesi teslimi hususunda çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, ..."in "malzemelerimi verin ben burada kan dökerim, sizin ananızı avradınızı sinkaf ederim" diyerek sanıklar ... ve ..."a hakaret ve tehdit içeren sözler sarf etmesi üzerine sanıkların yumrukla vurmak suretiyle ..."i basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde kasten yaralama ayrıca ..."e ait araca sopalarla vurmak suretiyle zarar verme şeklinde gerçekleşen eylemlerinde;
Sanıklar ile katılanın olayın başlangıç ve gelişimini farklı anlatmalarına, sanıklar hakkında olayın akabinde yaralanmalarına dair doktor raporlarının bulunmamasına, katılanın mevcut yaralanmasına ve katılan ile sanıkların çelişkili beyanlarına göre; sanıklar yönünden meşru müdafaa şartlarının oluşmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümleri de tartışılarak sanıklar haklarında üzerlerine atılı yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, eylemin meşru müdafaa sınırları içerisinde kaldığından söz edilerek yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi
Buna göre ;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanıklara isnat edilen 5237 sayılı TCK.nın 86/2. maddesi kapsamındaki yaralama suçu ile birlikte işlenen TCK.nın 151/1. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve CMK.nın 253/3. maddesi gereğince yaralama suçu yönünden suç tarihi itibariyle yapılan uzlaşma teklifinin hukuki değeri olmadığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin , bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca, uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.