MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nin 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine dair kararda, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına dair karar verilmiş ise de, 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenleme doğrultusunda, adli para cezasının ödenmemesi durumunda izlenecek yöntem infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, tebliğnamenin bu yöndeki düzelterek onama düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nin 50/1-a. maddesine istinaden adli para cezası seçenek yaptırımına çevrilmesi suretiyle TCK"nin 58/1. maddesinde belirtilen tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Mağdurun kiracı olarak bulunduğu iş yerini boşaltıp, sanığa vereceği hususunda sanık ile anlaşma yaptıkları, bu sebeple sanığın açacağı manav dükkanı için kredi çekip iş yerine tezgah, tabela aldığı ve benzeri masraflar yaptığı, olay gününde ise mağdurun sanık ..."ya dükkanı boşaltmaktan vazgeçtiğini söylemesi üzerine taraflar arasında başlayan tartışmanın kavgaya dönüştüğü ve sanığın mağduru doktor raporunda belirtir şekilde yaraladığı olayda sanık hakkında hükmolunan ceza üzerinden 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca yapılacak haksız tahrik indiriminin TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi dikkate alınarak asgari oranda (1/4) yapılması yerine yazılı şekilde (1/3) oranında yapılması suretiyle sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 17.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.