MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2 ve 53 maddeleri gereğince dava açıldığı, söz konusu basit yaralama suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesinde yapılan değişiklikten önce de uzlaşma kapsamında bulunduğu ve inceleme konusu suç için soruşturma aşamasında katılana ve sanığa usulüne uygun uzlaşma önerisinde bulunulduğu, tarafların uzlaşmayı kabul etmediği anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Sanığın tekerrüre esas alınan Yenişehir Asliye Ceza Mahkemesinin 06.07.2011 tarihli 2010/176 Esas - 2011/231 Karar sayılı ilamı hakkında, aynı mahkemenin 19.03.2019 tarihli ek kararı ile yaralama ve tehdit suçlarından tarafların edinimsiz uzlaştıkları gerekçesi ile sanık hakkında hükmolunan cezaların bütün sonuçlarıyla birlikte ortadan kaldırılarak, davanın yaralama ve tehdit suçları açısından düşmesine karar verildiği, bu nedenle bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca ilamı olmadığı gözetildiğinde, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmaması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nin 53. maddesindeki hak yoksunlukları uygulanmamış ise de; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edildiği de nazara alınarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.