MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye azmettirme, olası kastla yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar ..., ... hakkında ayrı ayrı; TCK.nin 38. madde delaletiyle TCK.nin 81, 62, 53/1, 63, 54. maddeleri uyarınca 25"er yıl hapis cezası,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Katılanlar vekilinin, hak ve yetkisi bulunmadığından duruşmalı inceleme isteminin, sanık ... hakkında mağdurlar ..., ...’e karşı olası kastla yaralama suçundan kurulan hükümleri temyize yetkisi olmadığından, bu suçlara ilişkin temyiz talebinin CMUK’un 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan dolayı 5271 sayılı CMK"nin 231/5 maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar aynı Kanunun 231/12 maddesi uyarınca, itiraz yasa yoluna tabi olduğundan, mahallinde değerlendirilmek üzere inceleme dışı bırakılmıştır.
Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ...’e karşı olası kastla yaralama suçundan hüküm kurulurken, TCK’nin 21/2 maddesinin hatalı uygulama sonucu 86/3-e maddesinden önce tatbik edilmesi sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında maktul ...’ye karşı kasten öldürmeye azmettirme, sanık ... hakkında maktule karşı kasten öldürme, mağdurlar ..., ...’e karşı olası kastla yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, sanık ... hakkında maktul ...’ye karşı kasten öldürmeye azmettirme suçundan elde edilen delillerin 5271 sayılı CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca mahkumiyete yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... müdafilerinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki sübuta, vasfa, haksız tahrikin varlığına, beraat etmesi gerektiğine vesaireye, sanık ... ve müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki azmettirme suçunun yasal unsurlarının oluşmadığına, beraat etmesi gerektiğine, meşru müdafaa ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine vesaireye, katılanlar vekilinin Abdurrahman’ın beraatinin hatalı olduğuna, tasarlayarak öldürdüklerine, takdiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar ve sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan hüküm kurulduğu halde hüküm fıkrasına TCK’nin 38. maddesi delaletiyle yazılması kanuna aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
CMUK"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, sanık ... hakkında maktule karşı kurulan hükümde “TCK’nin 38. maddesi delaletiyle” ibaresinin kaldırılması şeklinde DÜZELTİLEN, kasten öldürme suçu açısından re’sen de temyize tabi hükümlerin, beraat hükmünün aynen tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, sanık ... hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık ve müdafiinin tahliye talebinin reddine, 24/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi. 24/09/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı..."ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar ..., ... müdafileri Avukatlar ..., ..., ..."ün yokluklarında 26/09/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.