Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Borçlular İcra Mahkemesine başvurularında, çiftçi olduklarını ve haczedilen taşınmazların geçimleri için zaruri olduğunu ileri sürerek haczin kaldırılmasını istemişlerdir. İİK.nun 82/4.maddesi uyarınca borçluların kendileri ve ailelerinin geçimi için zaruri olan tarım arazisi haczedilemez. Her iki borçlunun da köyde yaşadığı ve borçlu M.A.’ın geçimini yevmiyecilik ve çiftçilik yaparak karşıladığı, diğer borçlu Ö.B.’ın ise ev kadını olup, geçimini çiftçi olan eşinin sağladığı mahkemece yaptırılan zabıta araştırmasından anlaşılmaktadır.
Borçlunun bu maddeden yararlanabilmesi için asıl uğraşısının çiftçilik olması gerekir. Yani geçimini çiftçilik ile temin etmelidir. Bunun için borçlunun bizzat kendisinin ziraat yapması zorunlu olmayıp tarım arazisini ortakçıya(yarıcıya) vermek suretiyle işletmesi halinde de bu madde uyarınca haczedilmezlik şikâyetinde bulunabilir. Asıl işi çiftçilik olan borçlunun yan gelir elde etmek amacıyla yan işler yapması çiftçilik sıfatını ortadan kaldırmaz.
Öte yandan, eşlerden birinin yeteri kadar arazisi bulunmaması halinde, diğer eşin de evlilik birliğinin giderlerine gücü oranında emek ve mal varlığı ile katılması gerektiğinden ( MK. m.186/3), borçlu eşin, arazisi haczedilirken, evlilik birliğinin giderlerine katılma payı oranındaki arazisinin haciz dışı bırakılması gerekir.
Bu nedenle borçlu M.A.ın ayrıca yevmiyecilik yapması, borçlu Ö.B.ın ise ev kadını olması İİK. nun 82/4.maddesine dayalı olarak haczedilmezlik şikayetinde bulunmalarına engel teşkil etmez. Yine borçlulara murislerinden intikal eden taşınmazları murisleri hayatta iken kullanmamış olmaları ve bu taşınmazlardan geçimlerini temin etmemiş olmaları, kendilerine ait olmayan taşınmazları kullanmaları beklenemeyeceğinden, mahkemenin bu yöne ilişkin gerekçesi yerinde değildir. Daha önce kendilerine ait taşınmaz bulunmadığı için çiftçilik yapamayıp, yevmiyecilik yapan ve yine ev kadını olup çalışmayan her iki borçlunun murislerinin ölümünden sonra sahip oldukları taşınmazlar üzerinde çiftçilik yaparak geçimlerini temin etmeleri hayatın olağan akışına da uygundur.
O halde Mahkemece borçluların haczedilmezlik şikayetinin mahallinde keşif ve bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle yöntemince incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile istemin reddi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlular vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 24.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.