Danıştay 7. Daire 2021/1052 Esas 2021/3071 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/1052
Karar No : 2021/3071

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Gıda İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı adına tescilli 2018 ve 2019 yıllarında tescilli muhtelif tarih ve sayılı 4 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı eşyanın kıymetinin İthalatta Gözetim Uygulanmasına İlişkin Tebliğ'de öngörülen birim kıymete göre beyan edilmesi üzerine tahakkuk ettirilerek ödenen gümrük ve katma değer vergilerinin, eşyaya ait faturada gösterilen kıymete göre hesaplanan tutardan fazlasının tahsil tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 211. maddesi kapsamında geri verilmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işleme vaki itiraz reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; ithal edilen eşyanın kıymetine eklenmek üzere İthalatta Gözetim Uygulamasına İlişkin Tebliğ'de öngörülen birim kıymete ulaşmak için davacı tarafından yurt dışı giderin beyan edildiği ve 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 27. maddesi gereğince de yurt dışı giderlerin gümrük kıymetine eklendiği, bu nedenle fazla tahsilatın, yurt dışı gider beyanı nedeniyle yükümlüden kaynaklandığı sonucuna ulaşıldığından, gümrük ve katma değer vergilerinin geri verme başvurusunun yapıldığı tarihten itibaren iade tarihine kadar aynı dönemde 6183 sayılı Kanun'a göre belirlenen tecil faizi oranında hesaplanan faiziyle birlikte iade edilmesinin gerektiği, vergilerin tahsil tarihi ile geri verme başvurusunun yapıldığı tarih aralığına ilişkin faiz isteminin ise reddi gerektiği sonucuna ulaşıldığından davanın kısmen kabulüne kısmen de reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu hüküm fıkrasının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine ilişkin karara karşı temyiz başvurusunda bulunulması üzerine, istinaf başvurusunun reddine dair kararın e-tebligat yolu ile davalı idarenin mesaj kutusuna bırakıldığı, 21/12/2020 tarihini izleyen besinci günün sonu olan 26/12/2020 tarihinde tarihinde anılan kararın tebliğ edilmiş sayıldığı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren otuz günlük temyiz süresinin son günü olan 25/01/2021 tarihine kadar temyiz edilmesi gerekirken, bu süre geçirildikten sonra, 05/02/2021 tarihinde temyiz edildiği göz önüne alındığında temyiz başvurusunun süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesinde, vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılacağının hüküm altına alındığı, bu düzenleme uyarınca mahkeme kararının davalı idarenin vekiline tebliğ edilmesi gerekirken, davalı idarenin UETS adresine tebliğ edildiği, davalı idareye ait UETS adresinin 21/01/2021 tarihinde aktif edilmesi nedeniyle 21/12/2020 tarihinde elektronik ortamdaki adrese tebliğ edilen temyize konu kararın, davalı idarenin kayıtlarına 23/01/2021 tarihinde alındığı, bu nedenle temyiz isteminin süre aşımı nedeniyle reddi yolundaki kararın bozulmasının gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ: 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 7/a maddesi ile Elektronik Tebligat Yönetmeliği'nin 9/5. maddesine istinaden idarenin elektronik tebligat adresine tebliğin usulüne uygun olduğu kabul edilmekle birlikte, davalı idarenin UETS adresinin aktif olmadığından geç kayıtlara alındığına ilişkin iddiasının araştırılması suretiyle ulaşılacak sonuca göre karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Olayda, dava konusu işleme karşı açılan davada ilk derece mahkemesince verilen kararın aleyhlerine olan hüküm fıkrasına yönelik davalı idare tarafından yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki kararın davalı idarece temyiz edilmesi üzerine, Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesince, davalı idarenin UETS adresine yapılan tebligat esas alınarak, temyiz başvurusunun süre aşımı nedeniyle reddi yolunda karar verilmiştir.
Davalı idarece bu karara karşı yapılan temyiz başvurusunda, tebligatın davalı idarenin değil, davalı idare vekilinin UETS adresine yapılmasının gerektiği, ayrıca davalı idarenin UETS adresinin tebligatın yapıldığı tarihte aktif olmadığı ileri sürülerek temyiz başvurusunun süre aşımı nedeniyle reddi yolundaki kararın bozulması istenilmektedir.
İLGİLİ MEVZUAT :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 18/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 46. maddesinin 1. bendinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği; 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapılması halinde karar veren mercinin, temyiz isteminin reddine karar vereceği, söz konusu kararın ise tebliğinden itibaren yedi gün içinde temyiz edilebileceği; 18/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 7. bendinde de, temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin ödenmemiş olduğu, dilekçenin 3. madde esaslarına göre düzenlenmediği, temyizin kanuni süre içinde yapılmadığı veya kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hallerde, maddenin 2. ve 6. fıkralarında sözü edilen kararların, dosyanın gönderildiği Danıştay'ın ilgili dairesi ve kurulunca kesin olarak verileceği, 60. maddesinde de, Danıştay ile bölge idare, idare ve vergi mahkemelerine ait her türlü tebliğ işlerinin Tebligat Kanunu hükümlerine göre yapılacağı hükme bağlanmıştır.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun ''Elektronik tebligat'' başlıklı 7/a maddesinde; 10/12/2003 tarih ve 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu'na ekli (I), (II), (III), (IV) sayılı cetvellerde yer alan kamu idareleri ile bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlara elektronik yolla tebliğ yapılmasının zorunlu olduğu, elektronik yolla tebligatın, muhatabın elektronik adresine ulaştığı tarihi izleyen beşinci günün sonunda yapılmış sayılacağı, bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasların yönetmelikle belirleneceği kurala bağlanmış; bu hükme dayanılarak çıkarılan ve 06/12/2018 tarih ve 30617 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Elektronik Tebligat Yönetmeliği'nin 9. maddesinin 5. fıkrasında ise; elektronik yolla tebligatın, idareleri, kamu iktisadi teşebbüslerini veya sermayesinin yüzde ellisinden fazlası kamuya ait diğer ortaklıkları; adli ve idari yargı mercileri, icra müdürlükleri veya hakemler nezdinde vekil sıfatıyla temsile yetkili olan kişilerin bağlı bulunduğu birime yapılacağı; temsile yetkili olan kişilerin ayrı bir elektronik tebligat adresinin bulunmasının bu kuralın uygulanmasına engel olmayacağı düzenlenmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Elektronik Tebligat Yönetmeliği'nin 06/12/2018 tarih ve 30617 sayılı Resmi Gazete'de yayımlarak 01/01/2019 tarihinde yürürlüğe girmesiyle birlikte maddede yer verilen kamu idareleri ile bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlara tebligatın elektronik yolla yapılması uygulamasına başlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; temyiz istemine konu istinaf kararının davalı Rize Gümrük Müdürlüğü'nün elektronik tebligat adresine 21/12/2020 tarihinde iletildiği ve elektronik yolla tebligatın bu tarihi izleyen beşinci gün olan 26/12/2020 tarihinde yapılmış sayıldığı, davalı idare vekilince 2577 sayılı Kanun'un öngördüğü otuz günlük temyiz süresinden sonra 05/02/2021 tarihinde mahkeme kaydına giren dilekçe ile temyiz isteminde bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Davalı idare vekilince, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesi uyarınca, vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiği ileri sürülerek tebligatın usulsüz olduğu iddia edilmekte ise de; elektronik tebligatın idareleri temsile yetkili olan kişilerin bağlı bulunduğu birime yapılacağı, temsile yetkili olan kişilerin ayrı bir elektronik tebligat adresinin bulunmasının bu kuralın uygulanmasına engel olmayacağı yolundaki düzenleme karşısında davalı idareye ait UETS adresine yapılan elektronik tebligatın usulüne uygun olduğu sonucuna ulaşılmış olup, temyiz dilekçesinde yer alan, davalı idareye ait UETS adresininin elektronik tebligat yapılırken aktif olmadığı, tebligatın gönderildiği 21/12/2020 tarihinden sonraki bir tarih olan 21/01/2021 tarihinde aktif hale geldiği yolundaki iddianın mahkemece araştırılması suretiyle ulaşılacak sonuca göre yeniden karar verilmek üzere temyize konu kararın bozulması gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine, 14/09/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.