Mahkemesi :İzmir 6. İş Mahkemesi
Tarihi :15.05.2013
No :2006/63-2013/238

Dava, meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ile yapılan harcamalardan oluşan Kurum zararının, 506 sayılı Kanunun 26. maddesince rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davaya konu somut olayda, meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalının davalı işverene ait cam imalatı işyerinde kumlama, fırın ve bazen de ambalaj bölümlerinde çalıştığı belirtilmektedir.
Hükme esas alınan kusur raporunda; riskli işkolunda yıllık muayene raporlarının bulunmaması, mevzi çekişli aspirasyon sisteminin kullanılmaması sebebiyle sigortalının slika maruziyetine uğramış olmasının kuvvetle muhtemel olduğu belirtilip, buna kısa sürede yoğun bir maruziyetin de dahil olduğu vurgulanarak sigortalının çalışma sırasında alması gereken bir tedbir olmadığı için kişisel kusurunun bulunmadığı, davalı işverenin %100 kusurlu bulunduğu sonucuna varıldığı anlaşılmaktadır.
Ancak anılan kusur raporunda, pnömokonyoz teşhisi konulan sigortalıda meydana gelen maruziyete, tanının konulmasına esas teşkil eden ilgili meslek hastalıkları hastanesi raporunda da belirtildiği üzere, sigortalının yaşam tarzının, özellikle uzun ve yoğun sigara kullanımının etkisi bulunup bulunmadığı hususu tartışılmamıştır.
2- Sigortalıya % 33.20 oranındaki sürekli iş göremezlik durumu nazara alınarak bağlanan gelirin peşin sermaye değerinin tahsilinin talep edilmesi ve yargılama aşamasında Yüksek Sağlık Kurulunun 01.6.2012 tarihli kararına göre, 10.8.2006 tarihi itibariyle düzeltme kaydı ile sigortalının meslek hastalığı nedeniyle azalma göstererek %27,20 oranında sürekli iş göremez duruma geldiğinin belirlendiği; sürekli işgöremezlik derecesindeki düşmeye bağlı olarak değişime uğrayan gelirin, yüksek işgöremezlik oranı nedeniyle bağlanmış olan başlangıçtaki gelir olup; gelir hesabındaki unsurlardan biri olan işgöremezlik oranındaki düşme karşısında, başlangıçtaki gelirin, değişen işgöremezlik oranına uyarlanması zorunluluğu bulunduğu, peşin sermaye değerli gelirin başladığı tarih itibariyle, düşen işgöremezlik oranına göre belirlenmesi zorunlu olup; başlangıçtaki yüksek işgöremezlik oranı nedeniyle (yüksek işgöremezlik oranı ile düşen işgöremezlik oranı arasındaki fark işgöremezlik nedeniyle) ödenen fark gelirlerin, yeni oran üzerinden belirlenmiş olan peşin sermaye değerli gelire ilavesi gerekeceği belirgindir.
Yukarıdaki açıklamalar karşısında somut olaya bakıldığında, mahkemece, peşin sermaye değerli gelir, başladığı tarih itibariyle, düşen işgöremezlik oranına göre belirlenmiş, ancak %6"lık fark fiili ödeme miktarı olarak bildirilen 127,92 TL dikkate alınmamıştır.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece, eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davalıya iadesine, 08.4.2014 günü oybirliği ile karar verildi.