Mahkemesi :Sulh Ceza Hakimliği

Taksirle ölüme neden olma suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonucunda Ereğli (Konya) Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 04/01/2018 tarihli ve 2017/6131 soruşturma, 2018/38 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Ereğli (Konya) Sulh Ceza Hâkimliğinin 26/03/2019 tarihli ve 2018/1113 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Dosya kapsamına göre, fiil tarihinde müteveffa ..."nın sevk ve idaresindeki tescilsiz motosikletin şüpheli ... sevk ve idaresindeki 47 DK 589 plakalı çekiciye bağlı 61 K 1776 plakalı yarı römorka arkadan çarparak ölmesi şeklinde meydana gelen olayda, Ereğli (Konya) Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yapılan itiraz üzerine merciince soruşturmanın genişletilmesine karar verilmesini müteakip Adlî Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığının 17/12/2018 tarihli raporu ile şüphelinin kazanın oluşumunda herhangi bir kural ihlalinin bulunmadığının belirtilmesi üzerine Ereğli (Konya) Sulh Ceza Hakimliğince itirazın reddine karar verilmiş ise de;
Adli Tıp Kurumu Uygulama Yönetmeliğinin 15/2-b maddesinde yer alan, "İlgili mercilerden gönderilmiş trafik kazaları ile ilgili tahkikat dosyaları üzerinde incelemeler yapılarak tarafların kusur oranları, zararları ve gerekli tazminat miktarları tespit edilerek sonucu bir raporla tespit edilir." şeklindeki düzenleme karşısında, her ne kadar Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığının ölümlü ya da yaralamalı trafik kazaları için kusur tespiti yapması mümkün ise de, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 05/09/2013 tarihli ve 2012/19402, esas, 2013/19286 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere taksirle işlenen suçlardan dolayı kusurluluk değerlendirmesinin mahkeme hâkimi tarafından yapılabileceği, bilirkişi raporlarının mahkemeyi bağlayıcı değil, delilleri değerlendirme vasıtalarından biri olduğu, mahkemelerin gerekçelerini açıklamak suretiyle bilirkişi raporlarına itibar edip etmeme hususunda takdir ve değerlendirme hakkını haiz bulunduğu, bilirkişi tarafından kusurluluk konusunda yapılan değerlendirmenin hâkimi bağlayıcı bir yönünün bulunmadığı, meydana gelen olay nedeniyle şüphelinin kusur durumlarının mahkemesince takdir ve değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 30/09/2019 gün ve 94660652-105-42-7981-2019-Kyb sayılı yazılı istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/10/2019 gün ve 2019/13225 sayılı ihbarnamesi ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat: 17:15, meskun mahalde, orta refüjle bölünmüş, 7 metre genişliğinde düz, kuru, asfalt yolda, kasksız olarak ... sevk ve idaresindeki tescilsiz motosiklet ile seyir halinde iken önünde aynı istikamette seyretmekte olan şüpheli ...‘in sevk ve idaresindeki çekici ve buna bağlı römorkun sol arka stop lamba kısmına sağ şeritte yol şerit çizgisine yakın bölümde arkadan çarpması sonucu ...‘nın kafa yüz etraf kemik kırıklarıyla müterafık künt genel beden travmasına bağlı kafa iç kanama, beyin doku harabiyeti ve gelişen komplikasyonlar sonucu öldüğü olayda; kaza tespit tutanağında, 01.01.2018 tarihli trafik bilirkişisi tarafından düzenlenen bilirkişi raporunda ve 17.12.2018 tarihli İstanbul Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi tarafından düzenlenen raporda ölenin güvenli takip mesafesini korumayarak arkadan çarpma kuralını ihlal ettiğinden asli ve tam kusurlu olduğu, şüphelinin kendi şeridinde nizami bir şekilde seyretmesinden dolayı kusursuz olduğunun tespiti karşısında, tüm dosya kapsamının incelenmesinden yeniden uzman bilirkişi raporunun alınmasının sonuca etkili olmayacağı, şüphelinin üzerine atılı suçu işleyip işlemediklerine dair tüm araştırmaların soruşturma sürecinde yerine getirildiği anlaşılmakla, Ereğli (Konya) Sulh Ceza Hakimliğinin 26.03.2019 tarihli ve 2018/1113 değişik iş sayılı kararında dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, Ereğli(Konya) Sulh Ceza Hâkimliğinin 26.03.2019 tarihli ve 2018/1113 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.