MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat

I- Sanık hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen "2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunun Kanun‟daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK‟nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2007 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‟nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK‟nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
II- Sanık hakkında 2008-2009-2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Dairemizin 03/06/2015 tarih ve 2015/1459 Esas 2015/2314 Karar sayılı bozma ilamında, "2008 yılı dışındaki faturaların aslı veya onaylı örneklerinin getirtilmesinden sonra sanık savunmasında adı geçen muhasebeci ..."in tanık sıfatıyla dinlenerek imza örneklerinin alınıp dosya içinde aslı bulunan ve tespit edilecek diğer faturalar üzerinde muhasebeci ve sanık yönünden imza incelemesi yaptırılması" gerektiğinin belirtilmesi ve bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine karşın, 15.03.2012 tarihinde ..."in öldüğünün belirlenmesi ile yetinilerek, sanık yönünden bozma ilamının gereğinin yerine getirilmediğinin anlaşılması karşısında;maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından;
1- Dosyada mevcut olan 2008 yılına ait 4 adet ve 2010 yılına ait 2 adet fatura dışındaki faturaların, bu faturaları kullanan mükelleflerden veya bu mükelleflerin bağlı bulunduğu vergi dairelerinden sorulmak suretiyle kanaat oluşturacak sayıdaki asılları getirtilip sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması,
2- Kendisine ait olmadığını söylemesi halinde; faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
3- Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olmadığının anlaşılması halinde; faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
4- Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmıdığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyaların getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
5- Faturaları kullanan mükellef yetkililerinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, bozma ilamının yukarıda belirtilen gerekleri yerine getirilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde beraat hükümleri kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
03/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.