Kayseri Ceza Kararları - Trafik Güveliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7363 Esas 2020/682 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7363
Karar No: 2020/682
Karar Tarihi: 20.01.2020

Trafik Güveliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7363 Esas 2020/682 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, adli para cezasının ödenmemesi durumunun infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilerek, hükümde uygulama bozma nedeni yapılmamıştır. Yargılamaya uygun deliller ve mahkemenin kanaatine göre, sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanığın 123 promil alkollü araç kullanması nedeniyle, TCK'nın 179/3. maddesi yerine, hükümde TCK'nın 179/2. maddesinin gösterilmesi gerekirken gösterilmemiştir. Bu nedenle, hüküm 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA karar verilmiş ve yeniden yargılamayı gerektirmeyen konuda hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Detaylı kanun maddeleri:
- TCK'nın 179/3. maddesi: Alkol veya uyuşturucu madde etkisi altında araç kullanmanın trafik güvenliğini tehlikeye sokması halinde verilecek ceza, bir yıldan üç yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezasıdır.
- TCK'nin 179/2. maddesi: Araç kullanmanın kişinin hayatına veya vücut bütünlüğüne yönelik tehlike doğurmasının öngörülebilir olması halinde, verilecek ceza altı aydan iki y

12. Ceza Dairesi 2019/7363 E. , 2020/682 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güveliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 62, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
123 promil alkollü araç kullandığı ve bu suretle trafik güvenliğini tehlikeye soktuğu tespit edilen sanık hakkında TCK"nın 179/3. maddesinde alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle araç kullanma eylemi suç olarak düzenlenip, aynı maddenin 2. fıkrasında ise yaptırımın belirlendiği gözetilmeksizin, hükümde TCK"nın 179/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki “TCK 179/3” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine ""TCK"nın 179/3. maddesi delaleti ile TCK"nın 179/2. maddesi gereğince"" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 20/01/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.