İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8942 Esas 2019/4787 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8942
Karar No: 2019/4787
Karar Tarihi: 07.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8942 Esas 2019/4787 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanık daha önce de ceza almış ve bu durum tekerrüre esas teşkil etmiştir. Ancak, sanığın daha önce aldığı cezanın tekerrüre esas alınması yerine, daha az ceza içeren mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması hatalı bulunmuş ve hüküm bozulmuştur. Sanığın, daha önce aldığı en ağır ceza hükmünü içeren mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması istenmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararlaştırılmış ve hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptali Anayasa Mahkemesi tarafından karara bağlandığı ancak bu hususun infaz aşamasında dikkate alınabileceği, bu nedenle bozma sebebi yapılmamıştır.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi, mükerrirlere özgü infaz rejimini düzenlemektedir.
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, mahkeme kararlarının temyizi ve bozul

3. Ceza Dairesi 2018/8942 E. , 2019/4787 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Adana 7. Sulh Ceza Ceza Mahkemesinin 19/11/2013 tarihli ve E.2013/561 - K.2013/792 sayılı mahkumiyet kararının da tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, tebliğnamenin (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha az ceza içeren mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanığın tekerrüre esas daha ağır bir ilamı bulunduğu anlaşılmakla ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükümden sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulamasına ilişkin paragraflarının çıkartılarak yerine “Sanığın, tekerrüre esas mahkumiyetlerinden en ağır ceza hükmünü içeren Adana 7. Sulh Ceza Ceza Mahkemesinin 19/11/2013 tarihli ve E.2013/561 - K.2013/792 sayılı ilamı ile yaralama suçundan verilen 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca da Ceza Genel Kurulunun 14/06/2011 tarihli ve E.2011/2-60 - K.2011/126 sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği üzere, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktar bakımından, Adana 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2014 tarihli ve E.2014/170 - K.2014/266 sayılı ilamında verilen ceza miktarının esas alınmasına” paragrafının eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.