Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri dışında, iki şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, aydınlatmasız yolda, saat 20:15 sıralarında seyir halindeyken, yolun solunda kavşak olmayan ve geçişin yasak olduğu bölümden dönmek için sola manevra yaptığı esnada sol şeritte seyir halinde olan katılanın idaresindeki araçla çarpışması şeklinde meydana gelen ve üç kişinin nitelikli şekilde yaralanması ile neticelenen olayda; yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur tayinine ve sair nedenlere, katılan vekilinin verilen cezanın seçenek yaptırımlara çevrilmesine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 20/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.