
Esas No: 2016/8620
Karar No: 2019/7189
Karar Tarihi: 01.04.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/8620 Esas 2019/7189 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı yanın baskısı ile işten çıkarıldığını beyanla kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def"inde bulunmuş, davacının 23.12.2011 tarihinde eşinin tayini sonucu kızına bakmak istemesi nedeniyle ve kendi isteğiyle işten ayrıldığını, yıllık izinlerini kullandığını, fazla çalışma yapmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporlarına dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda; ıslah dilekçesi ile miktarı arttırılan fazla çalışma ücret alacağı yönünden yasal faiz isteminde bulunulduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece talep gözetilmeksizin ıslah ile talep edilen fazla çalışma ücret alacağına en yüksek mevduat faizi yürütülmesi isabetsiz olup bozma sebebidir. Diğer taraftan, ek bilirkişi raporu tanzimi için davalı vekili tarafından yatırılan 300,00 TL delil avansının yargılama giderlerinin hesabında (kabul-ret oranına göre) dikkate alınmaması da hatalıdır. Ne var ki bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:a) Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının; “2” numaralı bendinin tamamen kaldırılarak yerine; “2-Davacının fazla mesai ücreti alacağı olan net 2.214,15 TL"nin 100,00 TL"sinin dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faiziyle; bakiyesinin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin isteminin reddine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına,
b)Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının “8” numaralı bendinin devamına "davalı tarafından harcanan 300,00 TL yargılama giderinden kabul ve red oranları gözetilerek 44,22 TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, bakiye kısmın davalı üzerinde bırakılmasına," rakam ve sözcüklerinin eklenmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.04.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.