Bursa Ceza Kararları - Cinset taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/215 Esas 2019/8801 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/215
Karar No: 2019/8801
Karar Tarihi: 04.04.2019

Cinset taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/215 Esas 2019/8801 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve cinsel taciz suçuna yönelik mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Mahkemelerce yokluğunda yayınlanan hükmün sanığa tebliği işleminin usulsüz olduğu belirtilerek, sanığın hakkındaki temyiz başvurusunun süresinde olduğu anlaşılmıştır. Dosya incelendikten sonra, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun gözetilerek, sanık hakkında cinsel taciz suçundan dolayı karar verilmiştir. Mahkemece, hapis cezası ile adli para cezasının seçimlik cezalar olarak yer aldığı belirtilmiştir. Mahkeme takdir yetkisini kullanarak, hapis cezası verilmiştir. Kanunun 50/2. maddesinin amir hükmüne aykırı olacak şekilde, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi kanuna aykırı olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. Deliller, iddia, savunma ve duruşma göz önünde bulundurulduktan sonra, tüm temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 105/1. ve 50/2. maddeleri olarak belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2018/215 E. , 2019/8801 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinset taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelendi.
Mahkemece yokluğunda kurulan hükmün sanığa tebliğine ilişkin çıkartılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle sanığın öğrenmekle verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldığından vaki temyiz isteminin reddine dair tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş ve sanık hakkında cinsel taciz suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 105/1. maddesi gereğince hüküm kurulurken anılan maddede hapis cezası ile adli para cezasının seçimlik cezalar olarak yer alıp mahkemece takdiren hapis cezasının tercih edilmesi karşısında, 105/1. maddesine göre belirlenen kısa süreli hapis cezasının aynı Kanunun 50/2. maddesinin amir hükmüne aykırı olacak şekilde 52/2. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia, savunma ve duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 04.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.