Bursa Ceza Kararları - Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9913 Esas 2019/8883 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9913
Karar No: 2019/8883
Karar Tarihi: 08.04.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9913 Esas 2019/8883 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, bir çocuğun basit cinsel istismarı suçlamasıyla sanık hakkında mahkumiyet kararı verdi. Ancak, mahkemede tek tanık konumunda olan mağdurenin dinlenilmediği ya da alınan beyanın yeterince değerlendirilmediği gerekçesiyle temyiz edildi. Ayrıca, suçun vasfının belirlenmesi ve delillerin tayini görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Temyiz itirazları üzerine, hüküm BOZULDU.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 210/1 ve 236/2. maddeleri
- 6545 sayılı Kanun'un 59. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesi
- 5235 sayılı Kanun'un 11
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2015/9913 E. , 2019/8883 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece olayın tek tanığı konumunda olan mağdurenin maddi gerçeğin ortaya çıkartılması açısından 5271 sayılı CMK"nın 210/1 ve 236/2. maddeleri gereğince temin edilerek dinlenilmesinden, bulunamadığı takdirde ise 02.07.2013 tarihli çocuk izlem merkezinde alınan beyanına ait görüntü CD"si izlenip duruşmada açıklandıktan sonra toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103. maddesinde öngörülen hapis cezasının miktarı itibarıyla davaya bakma ve delillerin tayini ile suç vasfını belirleme görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olacağı nazara alınarak 5235 sayılı Kanunun 11 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, katılanlar vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.