Edirne Kaçakçılık Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6191 Esas 2019/8491 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6191
Karar No: 2019/8491
Karar Tarihi: 29.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6191 Esas 2019/8491 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanık ...'ı mahkum etti. Temyize gidilmesi sonucunda, katılan vekilinin süresinde yapılmayan temyiz talebi reddedildi. Sanık ...'ın temyiz talebi ise, TCK'nın 142. ve 143. maddeleri arasındaki farklılıkları ve hükümleri açıklığa kavuşturmak amacıyla incelendi. Hükümde belirtilen infaz aşamasında da gözetilebilecek Anayasa Mahkemesi kararlarının etkisiyle, temel cezanın alt sınırından başlandığı ve 143. maddede belirtilen üst oranda ceza artırımının yapılabileceği sonucuna varıldı. Sonuç olarak, sanık ...’ın temyiz talebi reddedildi ve hükmün açıklanan nedenle onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 142. ve 143. maddeleri, 61. madde ve 53. maddenin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2018/6191 E. , 2019/8491 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılan vekilinin yokluğunda verilen karar, 02/02/2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine rağmen 19/03/2013 tarihinde 7 günlük temyiz süresinden sonra temyiz edildiği gözetilerek süresinde yapılmayan temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ...’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nun 142. ve 143. maddelerinin birbirinden bağımsız maddeler oldukları, her iki maddeye göre belirlenen cezanın birbirinden farklı nitelikte olabileceği, TCK"nun 142. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken TCK"nun 61. maddesindeki koşulların dikkate alınacağı, TCK"nun 143. maddesinin uygulanmasında olayın koşullarına göre hakime takdir yetkisi tanındığı, takdir yetkisinin de temel cezaya bağlı bir yetkiyi içermediği dikkate alınarak, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alındığında, temel ceza alt sınırdan belirlenirken TCK"nun 143. maddesi uyarınca üst oranda artırım yapılmasında yasaya aykırılık bulunmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 29/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.