MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması ve tahliye

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.



KARAR

Davacı alacaklı 15.05.2010 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 11.11.2014 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile 15.05.2012 – 15.10.2014 tarihleri arasındaki bakiye kira alacağı 7.281,00 TL’nin işlemiş faiziyle tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 13.11.2014 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu 19.11.2014 tarihli itiraz dilekçesinde, takipte bildirildiği gibi 7.281,00 TL borcu olmadığını, müvekkilinin alacaklıya 1.985,00 TL borcu bulunduğunu, bu nedenle takibe konu 5.296,00 TL asıl alacağa ve bu miktar üzerinden hesaplanan fahiş faiz miktarına itiraz ettiğini, takibe dayanak kira sözleşmesinde kira artış oranının açıkça gösterildiğini, alacaklı tarafından sözleşmedeki artış oranına aykırı olarak kira bedelleri ve faiz oranının hesap edildiğini bildirerek takibe, borca ve ferilerine itiraz etmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur. Davalı vekili, davanın kira borcunun ödenmemesi değil fiilen ödenen miktar ile kira artış oranı arasındaki farklılıklardan kaynaklandığını, davacı tarafından müvekkiline gönderilen 20/02/2013 tarihli elektronik postadan dahi 2012 kira borcunun tamamının Ocak 2013"de kapandığının kabul edildiğini, bunun davacının talebinin haksız olduğunu gösterdiğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece takip alacağının 6.800,00 TL olduğu, bunun faizinin ise 313,06 TL olduğu, buna göre davalı borçlunun takip tarihinde 6.800,00 TL borcu olduğu halde ödeme emrinin tebliğinden itibaren 30 günlük ödeme süresi içerisinde 6.385,00 TL ödediği, aradaki fark yönünden borçlunun temerrüdünün gerçekleştiği, davalının borcun 5.296,00 TL alacağa itiraz ettiği, itiraz tarihinde bu bölüm yönünden itirazında haksız olduğunun anlaşıldığı gerekçesi ile davalının itirazının 5.296,00 TL alacağa yönelik olarak kaldırılmasına ve tahliyeye karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe itirazın kaldrılması ve tahliye istemlerine ilişkindir. -//-
Taraflar arasında 15.05.2010 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık yoktur. Sözleşme ile kiralanan taşınmaz “konut” olarak kullanılmak üzere aylık 1.500,00 TL bedelle kiraya verilmiştir. Sözleşmenin özel şartlar 12.maddesi ile “Kiracı kira artışını %10’dan aşağı olmamak üzere İTO’nun açıklamış olduğu enflasyon nispetinde artırmayı kabul ve taahhüt eder” düzenlemesine yer verilmiştir. Tarafların özgür iradesi ile kararlaştırılan bu şart geçerli olup tarafları bağlar. Sözleşmenin bu hükmü gereğince davalı kiracının kira parasını her yenilenen kira yılında sözleşmedeki artış oranına uygun şekilde artırarak ödemesi gerekir. Bu durumda mahkemece, aylık kira bedellerinin Türk Borçlar Kanun"unun 344. maddesindeki sınırlama da gözetilerek sözleşmede kararlaştırılan artış şartına göre belirlenmesi ve davalının ödediği miktarda dikkate alınmak sureti ile sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.