MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkili banka tarafından dava dışı ...’ye kullandırılan taşıt kredisinin teminatı olarak araç üzerinde rehin kurulduğunu ve aracın davalıya kasko poliçesiyle sigortalandığını, kredi borcunun ödenmemesi üzerine başlatılan icra takibinin aracın çalınması nedeniyle sonuçsuz kaldığını, başvuruya rağmen davalı ... şirketince ödeme yapılmadığını belirterek 28.178.34 TL’nın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, çalınma olayının şüpheli olduğunu, sigortalının karakol ifadesinde oğlunun aracı çaldığını bildirdiğini, Kasko Sigortası Genel Şartlarının A.5.6. maddesi uyarınca talebin teminat dışında kaldığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Yargıtay 11. H.D.’nin 08.02.2007 gün, 2005/14339 Esas ve 2007/1559 Karar sayılı bozma ilâmına uyularak yapılan yargılama sonunda, aracın, sigortalının oğlu tarafından çalındığı, Kasko Sigorta Genel Şartlarının A.5.6. maddesi uyarınca talebin teminat dışında kaldığı, bu hususun halefiyet ilkesi gereğince davalı sigortacı tarafından rehin alacaklısına karşı da ileri sürülebileceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 19.12.2005 gün ve 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun 140.maddesi gereğince davacıdan harç alınmamasına 7.5.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.