MAHKEMESİ : Mersin 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2012/510-2013/361

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, davalıların sürücüsü (aynı zamanda işleteni) ve trafik sigortacısı olduğu aracın, müvekkillinin sürücüsü (aynı zamanda işleteni) olduğu araca çarparak hasarlanmasına neden olduğunu, müvekkili ile davalı H.. K.."un aralarında kaza tespit tutanağı tanzim ettiklerini, kazanın oluşumunda davalı H.. K.."un tam kusurlu olduğunu belirterek hasar bedeli 3.673,34 TL"nin olay tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı H.. K.., duruşmadaki beyanında, aracı kendisinin kullandığını, kaza sonrası davacı ile aralarında tutanak tanzim ettiklerini, kendi aracının kamyonet olması nedeniyle fazla hasarlanmadığını bildirmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili, kaza ile hasarın uyumsuz olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davalı H.. K.. yönünden davanın kısmen kabulü ile 2.571,338 TL"nin kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davacıya verilmesine, davalı sigorta şirketi yönünden açılan davanın kanıtlanamadığından reddine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi tazminat istemine ilişkindir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 91/1.maddesinde, “işletenlerin, bu kanunun 85/1 maddesine göre olan sorumluluklarının karşılanmasını sağlamak üzere mali sorumluluk sigortası yaptırmaları zorunludur”, aynı yasanın 85/1 maddesinde, “bir motorlu aracın işletilmesi bir kimsenin ölümüne veya yararlanmasına yahut bir şeyin zarara uğramasına sebep olursa, araç işletenin bu zarardan sorumlu olacağı”, aynı yasanın 85/son maddesinde ise, “ işleten ve araç işleticisi teşebbüsün sahibi, aracın sürücüsünün veya aracın kullanılmasına katılan yardımcı kişilerin kusurundan kendi kusuru gibi sorumludur.” hükümlerine yer verilmiş, Karayolları Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası Genel Şartlarının A-1.maddesinde de, “sigortacı bu poliçede tanımlanan motorlu aracın işletilmesi sırasında bir kimsenin ölümüne veya yaralanmasına veya bir şeyin zarara uğramasına sebebiyet vermesinden dolayı 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’na göre işletene düşen hukuki sorumluluğu, zorunlu sigorta limitlerine kadar temin eder” şeklinde ifade edilmiştir.
Somut olayda, davacı vekili, müvekkilinin işleteni ve aynı zamanda sürücüsü olduğu otomobile, davalıların sürücüsü (aynı zamanda işleteni) ve trafik sigortacısı olduğu kamyonetin kavşakta çarptığını iddia etmiştir. Dava konusu kazaya ilişkin kaza tespit tutanağının davacı F.. K.. ile davalı H.. K.. arasında tanzim edildiği görülmüştür. Kaza sonrası çekilen fotoğraflar dosyaya sunulmuştur. Tanık M.. O.. yeminli beyanında, kaza yerinin karşısındaki evde ikamet ettiğini, sabah saatlerinde bir ses duyması üzerine evden çıktığını, kamyonet ile otomobilin çarpıştığını, otomobilin sol tarafının hasarlandığını gördüğünü beyan etmiştir. Davalı H.. K.. duruşmadaki beyanında, aracı kendisinin kullandığını, dava konusu kazayı yaptıklarını, tutanağı birlikte tanzim ettiklerini, kendi aracının kamyonet olması ve önde demir kısmının bulunması nedeniyle fazla hasarlanmadığını beyan etmiştir. Bu durumda mahkemece, davalı sigorta şirketinin davalı işletenin sorumluluğunu yüklendiği, davalı işletenin kazayı kabul ettiği, kaldı ki davacı tarafça, kaza tespit tutanağı, fotoğraflar ve tanık beyanları ile kazanın ve araçtaki zararın ispat edildiği gözetilerek davalı sigorta şirketinin de tazminattan sorumlu tutulması gerekirken, kamyonetteki hasarın az olması gerekçe gösterilerek kaza ile hasarın uyumlu olmadığını belirten bilirkişi raporuna itibar edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 08/09/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.