Dolandırıcılık ve dolandırıcılığa teşebbüs suçlarından sanık ...ın, Temmuz 2010 tarihli suç yönünden 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1 ve 52. maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 1.200,00 Türk lirası adli para cezası , 14/10/2010 tarihli suç yönünden anılan Kanun"un 157/1, 35 ve 52. maddeleri uyarınca 6 ay hapis ve 600,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2012 tarihli ve 2010/506 esas, 2012/23 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek, infazın durdurulup durdurulmayacağına dair bir karar verilmesi yönündeki ... Cumhuriyet Başsavcılığının talebinin kabulüne ve dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/12/2016 tarihli ve 2010/506 esas, 2012/23 sayılı ek kararını takiben, müştekiye ulaşılamadığından bahisle, uzlaşmanın sağlanamadığının bildirilmesi üzerine. infazın devamına dair ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2017 tarihli ve 2016/893 esas, 2017/1004 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 15/01/2020 gün ve 94660652-105-32-20466-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24/01/2020 gün ve 2020/10371 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, uzlaştırmacı tarafından tanzim edilen 26/01/2017 tarihli uzlaştırma raporunda, müşteki Zeynel Asidin Ezginci"ye ulaşılamadığı gerekçe gösterilerek taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirtilmiş ise de;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 20/06/2018 tarihli ve... karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasında yer alan “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” şeklindeki açıklamalar ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntemin benimsenmiş olduğu birlikte değerlendirildiğinde, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Kanun"un 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkartılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata 7201 sayılı Kanun"un 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği anlaşıldığından, öncelikle müştekinin bilinen en son adresine tebliğ yapılarak, tebliğin iade edilmesi halinde adres kayıt sistemindeki en son yerleşim yeri adresine tebliğ işleminin yapılması gerektiği,
Somut olayda, müştekinin 24/03/2011 tarihli oturumda adresini "... " olarak bildirdiği, uzlaşma teklif formunun içerisinde yer aldığı tebligatın da bildirilen adrese gönderildiği, ancak anılan tebligat incelendiğinde, muhatabın adresinin kapalı olduğu, imzadan imtina eden komşusunun muhatabın nereye gittiğini bilmediğine dair açıklamalara yer verilerek, 7201 sayılı Kanun"un 21. maddesine göre tebliğ işlemleri yapılarak tebligatın ilgili Muhtara bırakıldığının anlaşılması karşısında, sanığın "Mernis" adresi tespit edilmek suretiyle tebliğ işlemlerinin yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümleri Yargıtay 23. Ceza Dairesi"nin düzelterek onama ilamıyla onandıktan sonra, TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen suçun uzlaştırma yasası kapsamına alınması nedeniyle mahkeme tarafından infazın durdurulmasına karar verilerek, duruşma açılıp tensip zaptı düzenlendiği, katılanın son beyan adresine bu tensip zaptının usulüne uygun şekilde 27/12/2016 tarihinde tebliğ edildiği, uzlaştırma işlemleri için uzlaştırmacıya gönderilen dosyada uzlaştırmacının katılannın son beyan adresine mahkeme aracılığı ile 17/01/2017"de uzlaştırma teklif formunu tebliğ ettiği ancak müştekiye ulaşılamadığından bahisle uzlaştırma işlemine son verildiği ve mahkeme tarafından tekrar infazın devamına karar verildiği nazara alındığında; Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği"nin 7/12 ve 31/7 maddeleri uyarınca; Resmî mercilere beyan edilmiş olup da soruşturma veya kovuşturma dosyasında yeralan adreste bulunmama veya yurt dışında olma ya da yapılan araştırmaya rağmen adresin belirlenememesi gibi başka bir nedenle mağdura, suçtan zarar görene, şüpheliye, sanığa, katılana veya bunların kanunî temsilcisine ulaşılamaması hâlinde soruşturma veya kovuşturma konusu suçla ilgili uzlaştırma yoluna gidilmeyeceği ve bu hususun tutanakla tespit edilmesinin ardından uzlaştırmacı tarafından uzlaştırma işlemlerine son verileceği düzenlemeleri nazara alındığında; uzlaştırmacı tarafından katılanın kovuşturma aşamasında beyan ettiiği adresine mahkeme aracılığıyla uzlaştırma teklif formunun uzlaştırma yönetmeliğine uygun şekilde tebliğe çıkarıldığı ve bu durumun tutanak altına alınarak dosyanın iade olduğu nazara alındığında; ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2017 tarihli ve 2016/893 esas, 2017/1004 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 01/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.