MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili ile davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalılardan ..."un kullandığı aracın çarpması sonucu müvekkiline ait aracın hasarlandığını, karşı araç sigortacısı olan davalı ... şirketinin anlaşmalı olduğu davalı servise aracın tamir ettirildiğini, tamir sonrası araçta orijinal yerine yan sanayi parça kullanıldığının mahkeme kanalıyla yaptırılan delil tespiti sonucu anlaşıldığını belirterek, 4.899 TL maddi tazminatın tüm davalılardan fatura tarihinden; 10.000 TL manevi tazminatın davalı ..."dan kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili maddi tazminattan sorumlu tutulmalarının mümkün olmadığını, davacıda yaralanma ve sağlıkla ilgili bir sorun olmaması nedeniyle manevi tazminat isteminin reddi gerektiğini öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, maddi tazminat davasının kabulü ile, 4.899 TL maddi tazminatın tüm davalılardan fatura tarihinden; manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile 1.000 TL manevi tazminatın davalı ..."dan kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline fazlaya ilişkin manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava araç hasarı nedeniyle maddi tazminat, yaralanma nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Davalının manevi tazminat yönünden temyizinde;
6100 sayılı HMK geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.870,00 TL’na çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davanın kabulüne karar verilen 1.000,00 TL yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının manevi tazminatın reddedilen bölümüne yönelik temyizinde;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davacının yaralanmasının şekil ve derecesine göre davacı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz istemide kabule değer görülmemiştir.
3-Davalının maddi tazminata yönelik temyizine gelince;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve uzman bilirkişi tarafından düzenlenen maddi tazminat ve kusura ilişkin raporun hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalının maddi tazminata yönelik temyiz isteminin de reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin manevi tazminata yönelik temyiz dilekçesinin kararın kesin olması nedeniyle reddine, 2 nolu bentte gösterilen nedenlerle manevi tazminata yönelik davacı vekilinin, 3 nolu bentte gösterilen nedenlerle de maddi tazminata yönelik davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile kararın ONANMASINA, peşin harcın onama harcına mahsubu ile fazla alınan 5.55 TL temyiz harcının davacıya geri verilmesi-
ne, peşin harcın onama harcına mahsubu ile aşağıda dökümü yazılı 225,45 TL harcın davalıdan alınmasına 24.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.