MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma-Velayet

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı kadın tarafından velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 103.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi. 24.01.2013 (Prş.)

KARŞI OY YAZISI

Temyize konu hüküm; hukuken evli, ancak fiilen ayrı yaşamayan eşlerin, velayete tabi ortak çocuğunun Türk Medeni Kanunun 197/son ve 336/2 maddeleri uyarınca bir koruma tedbiri olarak, velayetinin geçici olarak düzenlenmesine ilişkindir. Hükümle, çocuğun geçici velayeti davacı babaya verilmiştir. Anne temyizinde velayetin kendisine verilmesi gerektiğini ileri sürmektedir.
Velayete konu çocuk Ümmühan Sude 13.07.2007 doğumludur. Çocuk hüküm tarihinde baba yanındadır.
Taraflar arasında görülen ve retle sonuçlanan boşanma davası sırasında, mahkemece uzman incelemesi yaptırılmış; uzmanın 05.11.2010 tarihli raporunda velayetin anneye verilemesi yolunda görüş bildirilmiştir. Geçici velayet düzenlemesi davası 12.09.2011tarihinde açılmış; 02.04.2012 tarihli mahkeme hükmüyle velayet babaya bırakılmıştır.
Toplanan delillerden; boşanma davası aşamasından sonra hem baba, hem de ananın başka kişilerle birlikte yaşamaya başladığı ve bu ilişkilerinden çocukları olma durumu iddia edilmiştir. Uzman incelemesi tarihi ile hüküm tarihi arasında kısa sayılabilecek bir zaman geçmiştir. Kuşkusuz aradaki bu dönemde koşullar değişmiş olabilir. Velayet düzenlemesi yapılırken; ana/baba yararıyla çocuğun yararı çatıştığı takdirde çocuğun yararına üstünlük tanımak gerekir. Mahkeme uzman görüşünün aksine olarak, çocuğun velayetini babaya verirken; değişen koşulları ve çocuğun üstün yararını tartışmamıştır. Mahkemece, çocuğun yaşının özellikle anne ilgi, sevgi ve şefkatine daha çok ihtiyaç duymayı gerektiren bir çağda olduğu gözetilerek; ana/babanın yaşam koşul ve ortamı değerlendirilip, çocuğun sağlıklı gelişimi için hangi ebeveynin yanında bulunmasının üstün yararı olduğu tespit edilip, aradan geçen zaman da göz önüne alınarak yeniden uzman/veya uzmanlar incelemesi de yaptırılarak; gerçekleşecek sonucuna göre velayetin düzenlenmesi gerekir. Açıklanan yönde işlem yapılmak üzere, hükmün bozulması gerektiğini düşünüyor, değerli çoğunluğun onama kararına katılmıyorum.