İcra Kararları - Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/639 Esas 2019/2458 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/639
Karar No: 2019/2458
Karar Tarihi: 01.04.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/639 Esas 2019/2458 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davanın tarafları arasında görüldüğü ve davacı vekilinin istinaf başvurusu sonucu Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesince verilen kararın Yargıtayca incelenme isteği reddedilmiştir. Bu kararın temyiz edilebilmesi için, dava miktarının 40.000,00 TL üzerinde olması gerektiği belirtilmiştir. Ancak dava değeri 1.695,00 TL olduğundan temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi ve Ek 1. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemeleri tarafından verilen kararlara temyiz yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. HMK'nın 366. maddesi ve 346/2. maddesi hükmü gereği, kesin olan kararların temyiz edilebilmesi için Bölge Adliye Mahkemesince veya Yargıtay tarafından bir karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, davacı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verildiği belirtilmiştir. Söz konusu kanun maddelerine göre, davacı vekilinin ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde iadesi gerektiği belirtilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2018/639 E. , 2019/2458 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 8. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 22/11/2016 tarih ve 2016/478 E. - 2016/810 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesince verilen 23/11/2017 tarih ve 2017/683-2017/799 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HMK"nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362/1-a maddesi hükmüne göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin miktar veya değeri 40.000,00 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin verdiği kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz. Bu miktar, HMK"nın Ek 1. maddesi uyarınca, Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm tarihi itibari ile 41.530 TL"dir. Dava değeri 1.695,00 TL olup yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı anlaşılmaktadır. HMK"nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin kesin olan karara yönelik temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükme yönelik temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 01.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.