6. Ceza Dairesi 2015/847 E. , 2018/208 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, mala zarar verme, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/10/2012 - 02/03/2015 tarihli tebliğnameleri ile Dairemize gönderilerek, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında katılan ..."a yönelik yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yağma suçunun 21.11.2008 tarihinde yakınana ait evin bahçesinde silahla işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin, TCK"nın 149/1-a bendine uyduğu, bu haliyle sanık hakkında TCK"nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinin yanı sıra (d) bendinin uygulanamayacağı gözetilmeden anılan bentler ile uygulama yapılmış olması, alt sınırdan uzaklaşılmadan yapılan uygulama karşısında, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında katılan ..."a yönelik mala zarar verme; katılanlar ..., ..., müşteki/sanık ..."a yönelik hakaret; katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesine gelince;
Sanığa yüklenen ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı Kanun"un 151/1, 62, 53. maddelerinde düzenlenen mala zarar verme; TCK"nın 125/1-4, 62, 53. maddelerinde düzenlenen hakaret; TCK"nın 86/2, 3-a 62, 53. maddelerinde düzenlenen kasten yaralama suçlarının gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımının karar tarihi olan 26.10.2009 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.