22. Hukuk Dairesi 2016/8888 E. , 2019/8330 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait ... Orman Bölge Müdürlüğüne bağlı ... Orman İşletme Müdürülüğünde 1989 yılından beri çalıştığını, davacının 2007 yılında daimi kadroya geçmiş olduğunu, 2007 yılından bugüne kadar davalı iş yerinde daimi işçi sıfatıyla şoförlük yaptığını, 2011 yılından itibaren ve halen de makam şoförlüğü yaptığını, iş yerinde uygulanmakta olan toplu iş sözleşmelerinden de yararlandığını, davacının 30.06.2014 tarihinden önce yapmış olduğu fazla mesailerinin ödenmediğini öne sürerek fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, tanık beyanları nazara alındığında haftalık normal çalışma süresinin 45 saat olduğu, tanıklar bu süreyi aşar şekilde fazla çalışma yapıldığını belirtmiş iseler de beyanlarının hesaplamaya elverişli olmadığı, öte yandan; davacı tarafından araç taşıt görev emirleri delil olarak ileri sürülmüş ise de; bu belgelerde aracın garajdan çıkış saati ile dönüş saatinin yazdığı, bu nedenle sözü edilen belgelerin fazla çalışma yapıldığını ispatlayıcı nitelikteki puantaj kaydı özelliği taşımadığı gerekçesiyle fazla çalışma alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışması olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece yazılı gerekçe ile fazla çalışma ücreti alacağı talebinin reddine karar verilmiş ise de; varılan sonuç dosya içerisinde bulunan belgeler ile örtüşmediği gibi yapılan araştırma da yetersizdir.Dosya içerisinde bulunan taşıt görev emirleri incelendiğinde; örneğin 01.12.2011 yılında aracın saat 11.10 da çıktığı, saat 19.05 de döndüğü; 02.12.2011 tarihinde aracın saat 07.30 da çıktığı, ve saat 20.50 de dönüş yaptığı görülmektedir. Sözü edilen kayıtların mahkeme kabulünün aksine itibar edilebilir mahiyette olduğu görülmektedir. Davalı işverence ücret bordroları ve puantaj kayıtları da sunulmuştur.
Şu halde; davacının normal mesai düzeninde, haftalık 45 saati aşmayan çalışma gün sayısı ve günlük çalışmanın başlangıç ve bitiş saatleri davalıdan ve gerekirse tanıklardan sorulmak suretiyle belirlenmeli, taşıt görev emri sunulmayan günler için normal mesai saatleri, sunulan günler için ise çalışma başlangıç saati mesai saati, bitiş saati ise taşıt görev emrinde belirtilen saat esas alınmak suretiyle her bir hafta için haftalık çalışma ve fazla çalışma süresi tespit edilmeli, dava zamanaşımı savunması da dikkate alınarak ve taleple bağlı kalınarak 30.06.2014 tarihine kadar fazla çalışma yapılıp yapılmadığı, yapılmış ise karşılığının tam ve zamlı olarak ödenip ödenmediği belirlenmeli, davacının işyerinde uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmelerinden yararlanma durumuna göre hesaplama yapılmak suretiyle sonuca gidilmelidir.Mahkemece, belirtilen şekilde hesaplama yapılarak fazla çalışma alacağı bulunup bulunmadığının belirlenmesi yerine yanılgılı değerlendirme ile ve denetime elverişli şekilde hesap bilirkişisinden rapor alınmadan talebin reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.04.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.