Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 27.11.2012 günü duruşmalı temyiz eden davacı N.C. A. ile Av. H. A. geldiler. Karşı taraf davalı S.A.ile vekili gelmediler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerle; davalı kocanın davacı kadının elektronik posta adresine girip açacağı boşanma davasına delil oluşturmak amacıyla, kadına 2007 yılında gönderilen iletileri, kadının adres defterindeki kişilere, davacı kadın tarafından gönderilmiş gibi yolladığı, bu eylemi nedeniyle ceza mahkemesince mahkumiyetine de karar verildiği; bu suretle güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı kadının manevi tazminat davasının reddine ilişkin temyiz itirazının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, duruşma için takdir olunan 990.00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 31.01.2013 (Per.)