Danıştay 6. Daire 1986/702 Esas 1986/889 Karar Sayılı İlamı

Daire : ALTINCI DAİRE
Karar Yılı : 1986
Karar No : 889
Esas Yılı : 1986
Esas No : 702
Karar Tarihi : 22/10/986

6785 SAYILI KANUNUN 20.MADDESİNE İSTİNADEN VERİLEN PARA CEZASI İLE BUNA İLİŞKİN ÖDEME EMRİ ARASINDA BAĞLANTI BULUNDUĞUNDAN, UYUŞMAZLIĞIN İDARE MAHKEMESİNCE ÇÖZÜMLENMESİ GEREKTİĞİ, DAVANIN SADECE ÖDEME EMRİNE İLİŞKİN BULUNDUĞU GEREKÇESİYLE VERGİ MAHKEMESİNCE ÇÖZÜMLENMESİNİN YERİNDE OLMADIĞI HK.
Dava, ruhsatsız yapının durdurmadan sonra eklenen bölümlerin maliyet bedeli kadar para cezası verilmesine ilişkin belediye encümeni kararı ile anılan karara dayanılarak düzenlenip tebliğ edilen ödeme emrinin iptali dileğiyle açılmış, Vergi Mahkemesince ruhsatsız yapının 6785 sayılı İmar Kanununun 19. ve 20.maddeleri uyarınca durdurularak mühürlendiği ve durdurmadan sonra devam eden kısımlarının yöntemine uygun olarak saptandığı, bu durumda para cezası verilmesine ilişkin belediye encümeni kararı da dava konusu yapılmayarak kesinleşmesi nedeniyle davacı adına tanzim edilen ödeme emrinin de yerinde olduğu gerekçesiyle reddedilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkındaki Kanunun, Vergi Mahkemelerinin görevlerini tanımlayan 6.maddesinde; Genel bütçeye, İl Özel İdareleri, belediye ve köylere ait vergi, resim ve harçlarla benzeri mali yükümler ve bunlara ilişkin zam ve cezalar ile tarife uyuşmazlıkları
ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların Vergi Mahkemelerince çözümleneceği kuralı yer almıştır.
Belirtilen yasa hükmüne göre, olay tarihinde yürürlükte olan 6785 sayılı İmar Kanununun 20.maddesi uyarınca para cezası verilomesine ilişkin belediye encümeni kararlarına karşı açılan davaların incelenerek karara bağlanması görevi idare mahkemelerine ait bulunmaktadır.
Olayda ise, davanın konusunu gerek para cezası verilmesine ilişkin belediye encümeni kararı, gerekse anılan karara dayanılarak düzenlenip tebliğ edilen ödeme emrinin oluşturduğu dava dilekçesinde açıkca belirtilmiştir.
Her ne kadar vergi mahkemesince işin esası tartışıldıktan sonra belediye encümeni kararının dava konusu yapılmayarak kesinleştiğinden bahisle ödeme emrinin de yerinde olduğu sonucuna ulaşılmışsa da, yukarıda değinildiği gibi belediye encümeni kararına karşı dava açılmış olmasının yanısıra, dava konusu belediye encümeni kararının davacıya 10.10.1985 gününde tebliğ edilip davanın ise 28.11.1985 tarihinde açılmış olması karşısında 60 günlük yasal dava açma süresinin aşımından da sözetme olanağı yoktur.
Diğer taraftan, dava konusu ödeme emrine karşı açılan davanın, anılan ödeme emrinin içerdiği kamu alacağının dayanağını oluşturan belediye encümeni kararının iptali dileğiyle açılan davanın sonucuna bağlı olduğu açıkca ortadadır.
Bu durumda, para cezasına ilişkin belediye encümeni kararının iptali istemiyle açılan davanın görümü ve çözümü vergi mahkemesinin görevi dışında bulunduğundan sözü edilen encümen kararına ve bu karara dayanılarak düzenlenip tebliğ edilen ödeme emrine yönelik davaların aralarında bağlantı bulunması nedeniyle görevli ve yetkili İdare Mahkemesine göndermeksizin görev dışında verilen vergi mahkemesi kararında usul ve yasaya uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyize konu Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına karar verildi.