Adana Ceza Kararları - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2396 Esas 2020/966 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2396
Karar No: 2020/966
Karar Tarihi: 13.02.2020

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2396 Esas 2020/966 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, uyuşturucu madde ithal etme suçundan mahkûmiyet kararı almış ancak temyiz sonucunda beraat etmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itiraz etmiş ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu, itirazın kabulüne karar vererek beraat kararını kaldırmış ve dosyayı Daire'ye göndermiştir. Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uygulanarak infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun yapıldığını, delillerin tartışılıp gerekçeli kararda yer aldığını ve sanığın suçu işlediği kanısına varıldığını belirterek, hükümde yer alan suç tipi ve yaptırımların doğru belirlendiğini ifade etmiştir. Hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Infazın ertelenmesi)
- Anayasa'nın 90. maddesi (Anayasa Mahkemesi kararlarının bağlayıcılığı)

10. Ceza Dairesi 2019/2396 E. , 2020/966 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
Mahkeme : ... (Kapatılan) 7. Ağır Ceza Mahkemesi
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında ... (Kapatılan) 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.04.2013 tarihli ve 2011/208 esas ve 2013/82 sayılı kararı ile uyuşturucu madde ithal etme suçundan mahkûmiyet kararı verildiği, bu kararın sanık müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 13.11.2014 tarihli ve 2014/7082 esas ve 2014/12641 sayılı kararı ile sanığın beraati gerektiğinden bahisle duruşmalı olarak yapılan inceleme sonucu bozulduğu, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 08.01.2015 tarihli ve 2013/280005 sayılı yazı ile Dairemizin bozma kararına itiraz edildiği, Dairemizin 16.02.2015 tarihli ve 2015/670-2015/8716 sayılı kararı ile itiraz yerinde görülmeyerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.05.2019 tarihli ve 2015/10-500 - 2019/365 sayılı kararı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne karar verilip Dairemizin 13.11.2014 tarihli ve 2014/7082 esas ve 2014/12641 sayılı bozma kararının kaldırılarak uygulamanın denetlenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesi üzerine sübut yönünden Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararına uyulmasının zorunlu olduğu dikkate alınarak yapılan incelemede:
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazları ile sanık müdafiinin duruşmadaki sözlü savunmasının reddiyle, re"sen de temyize tabi olan hükmün ONANMASINA, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.