MAHKEMESİ :Kaman Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :27.03.2012
NUMARASI :Esas no: 2011/94 Karar no:2012/141

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı kocanın kabul edilen boşanma davası ile davalı-karşı davacı kadının kabul edilen boşanma davasında; kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece boşanmaya taraflar eşit kusurlu kabul edilerek karar verilmiş ise de; yapılan tahkikat ve toplanan delillerden, boşanmaya neden olan olaylarda eşine karşı tekrarlanan fiziksel şiddet uygulama davranışı bulunan ve onu bağımsız konut isteğine rağmen ailesiyle birlikte oturmaya zorlayan davacı-karşı davalı koca karşısında; kocasına hakaret edip, onu istemediğini söyleyen davalı-karşı davacı kadının eşit kusurlu olduğu söylenemez. Eşine göre, davacı-davalı kocanın daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Durum böyleyken, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de, davacı-karşı davalı kocanın boşanma davası yönünden de Türk Medeni Kanunun 166/2. maddesi koşulları gerçekleştiğine göre, kocanın boşanma davasının kabulü kararı bu sebeple hüküm sonucu itibarıyla doğru olmakla birlikte, buna ilişkin karar gerekçesi isabetli olmadığından; boşanma kararının gerekçesinin değiştirilmesi ve düzeltilmesi suretiyle onanması gerekmiş (HUMK.md.438/son) ve buna bağlı olarak davalı-karşı davacı kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazları ile düzenli ve yeterli gelirinin bulunduğu anlaşıldığından, nafakalara yönelik temiz talebi yerinde görülmemiş ve aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersiz bulunmuştur.
2-Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi mevcut veya beklenen bir menfaati boşanma yüzünden haleldar olan kusursuz ya da daha az kusurlu tarafın, kusurlu taraftan uygun bir maddi tazminat Türk Medeni Kanunun 174/2. maddesi ise, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Yukarıda 1. bentte açıklandığı gibi; boşanmaya neden olaylarda kusuru kocasına göre daha az olan davalı-karşı davacı kadın yönünden; mevcut kusuru tazminat talep etmesine engel değildir. Durum böyleyken, mahkemece davalı-karşı davacı kadının maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK.md.174/2) tazminat taleplerinin hatalı kusur belirlemesinin bir sonucu olarak reddine karar verilmesi isabetsiz olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple maddi ve manevi tazminat yönünden davalı-karşı davacı kadın yararına BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesinin düzeltilmesi suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 19.02.2013 (Salı)