Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı koca tarafından; kusur belirlemesi, kadın lehine takdir edilen tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise her iki dava yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacı-karşı davalı kocanın karısına fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ettiği; davalı-karşı davacı kadının ise gelirinden fazla harcama yaparak aile ekonomisini borç batağına soktuğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında davacı-karşı davalı koca daha ziyade kusurludur. Hal böyle iken, taraflar eşit kusurlu kabul edilerek, bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı-karşı davacı kadının boşanmanın eki niteliğinde olan maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi doğru olmamıştır.
3-Dosya kapsamından davalı-karşı davacı kadının bir mağazada tezgahtar olarak çalıştığı, tarafların gelir durumlarının birbirlerine yakın olduğu, Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşullarının gerçekleşmediği görülmektedir. Buna göre, düzenli bir işi ve geliri bulunan kadın yararına yoksulluk nafakası takdir edilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.02.2013 (Çrş.)