Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekili tarafından başlatılan genel haciz yolu ile icra takibinde, 54.571,28 TL asıl alacak, 3.226,33 TL …kesin hesap kesintisi olmak üzere toplam 57.837,61 TL alacağın, …hak edişin düzenlendiği 22.10.2003 tarihinden itibaren asıl alacağa işletilecek ticari temerrüt faiziyle tahsili isteminde bulunulmuştur.
Borçlu vekili tarafından süresinde verilen itiraz dilekçesi ile borca ve istenen faiz türüne açıkça karşı çıkılmıştır.
Alacaklı vekili tarafından genel mahkemede açılan itirazın iptali davası sonucunda, Samsun Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 24.07.2007 tarih ve 2005/565-2007/149 sayılı kararı ile itirazın 54.571,28 TL üzerinden kaldırılarak bu miktar üzerinden devamına, bu bedel üzerinden borçlu idarenin %40 icra inkar tazminatı ile sorumlu tutulmasına karar verilmiş, anılan kararın temyizi üzerine Yargıtay 15.Hukuk Dairesi’nin 06.04.2009 tarihli kararı ile inkar tazminatı ve harçlar yönünden düzeltme yapılmış, 05.02.2009 tarihinde tashihi karar istemi de reddedilerek ilam bu şekilde kesinleşmiştir.
Görüldüğü üzere borçlunun faize itirazı ile ilgili mahkemece ve Yargıtay 15.Hukuk Dairesi’nce herhangi bir inceleme yapılmamış ve açıkça bir karar verilmemiş ise de, asliye hukuk mahkemesinin kararında alacaklının fazlaya ilişkin talebinin redine karar verildiği ve hükmün de bu şekilde onandığı görülmektedir. Bu durumda borçlunun takip konusu alacağa ilişkin olarak ticari temerrüt faizi uygulanmayacağına ilişkin itirazının kaldırılması konusunda mahkemece kabul kararı verilmemiş bulunmaktadır. Buna göre alacaklı takip talebi doğrultusunda, alacağına yasal faiz talep edebilir.
Mahkemece bilirkişi raporunun (B) bendinde belirtilen yasal faiz oranına göre yapılan hesaplama dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken ticari temerrüt faizi oranı esas alınarak hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 01.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.