MAHKEMESİ : Sorgun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2011/708-2013/44

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalı tarafın yol çalışması yapması neticesinde yolda bırakılan beton yığınına dair uyarıcı levha konulmaması nedeniyle gerçekleşen kazada müvekkilinin yaralandığını ve aracının hasarlandığını açıklayıp fazlaya dair haklarını saklı tutarak 8.000,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiş, talebini ıslah ederek 18.271,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin kusursuz olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kabulü 18.271,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava, trafik kazası nedeni ile maddi-manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davalı vekili, gerekli önlemleri aldığını ileri sürerek kusursuz olduğunu savunmuştur.
818 sayılı B.K"nin 53. maddesi uyarınca hukuk mahkemesi ceza mahkemesince belirlenen kusur oranları ile bağlı değildir. Ancak ceza yargılaması sonucunda belirlenen maddi olgu hukuk mahkemesi için de bağlayıcıdır. Somut uyuşmazlıkta, mahkemece kusur konusunda inceleme yapılmamış, ceza mahkemesince davalı tarafın tam kusurlu olduğu benimsenerek hüküm kurulmuştur. Ancak ceza mahkemesince, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması karşısında bu karar maddi olgu yönünden bağlayıcı kabul edilemez. Mahkemece ceza mahkemesindeki deliller de değerlendirilmek sureti ile kusur konusunda uzman bilirkişilerden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
2-Mahkemece trafik kazası sonucu zarar gören aracın hasarı konusunda rapor alınmış ise de bu raporun, konusunda uzman olmayan kişilerce düzenlenmiş olması nedeni ile hükme esas alınması doğru görülmemiştir. Somut olayda hasar bedelinin belirlenmesi özel bilgiyi gerektiren konulardandır.
Davalı, gerçek zararı karşılamakla yükümlüdür. Onarım masraflarının, taşıtın kazanın gerçekleştiği tarihteki değerini aşması ya da taşıtın onarım kabul etmez bir hale gelmesi halinde taşıt tam hasara uğramış sayılacaktır. Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, araçtaki hasara göre tamir bedeli hesaplanmış olup aracın tamirinin ekonomik olup olmadığı hususunda bir değerlendirme yapılmamıştır.
HMK.nun 266. maddesi gereğince çözümü özel bilgiyi gerektiren konularda ihtisas sahibi kimselerin dinlenmesi ve bu kişilerden rapor alınması gerekir. Bu durumda mahkemece, aracın tamirinin ekonomik olup olmadığı, ekonomik ise tamir bedelinin, ekonomik değilse aracın kaza tarihi itibariyle 2. el piyasa rayiç değerinden sovtaj bedelinin mahsubu ile gerçek zarar miktarının hesaplanması için özel ve teknik bilgiyi gerektiren bu konuda konusunda uzman makine mühendisi bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 29.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.