MAHKEMESİ : Erzurum 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/01/2013
NUMARASI : 2009/360-2013/9

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların maliki, sürücüsü ve trafik sigortacısı olduğu yolcu minibüsünün 03/06/2009 tarihinde yaya müvekkiline ve eşine çarptığını, müvekkilinin ağır yaralandığını, eşinin de vefat ettiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmak kaydıyla her bir davacı için ayrı ayrı 300,00 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle talebini Veli için destekten yoksun kalma ve iş göremezlik tazminatı olarak 42.110,01 TL, Baran için destekten yoksun kalma tazminatı olarak 804,68 TL, M. C. için destekten yoksun kalma tazminatı olarak 1.471,81 TL talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kazada sürücü S.. Y.."in %10, yayalar Gülnur ile V.. D.."ın %90 oranında kusurlu oldukları, davacı V.. D.."ın %58,84 oranında meslekte kazanma gücünde azalma bulunduğu gerekçesiyle Veli için 11.507,47 TL, Baran için 804,68 TL, Mert Can için 1.471,81 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile Veli için 30.602,54 TL iş göremezlik tazminatının davalılardan (sigorta şirketinden dava tarihinden) kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müteselsilen tahsiline, Veli için 3.000,00 TL, Baran için 2.000,00 TL, M. C. için 2.000,00 TL olmak üzere toplam 7.000,00 TL manevi tazminatın sigorta şirketi dışındaki davalılardan kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu ölüm ve yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Somut olayda davacı Veli’nin sakatlandığı ve muris Gülnur’un vefat ettiği kazada Veli’nin maluliyet oranı, murisin ve davacıların yaşı, olayın oluş şekli ve diğer hususlar gözetildiğinde davacılar için takdir olunan manevi tazminatın çok düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 02.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.