MAHKEMESİ: ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi


K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin borca batık durumda olduğunu ancak verilecek iflasın ertelenmesi kararı, bu karar nedeniyle uygulanacak tedbirler ve sunulan iyileştirme projesi ile borca batıklıktan kurtulma imkanı bulunduğunu ileri sürerek, davacı şirketin iflasının ertelenmesini talep ve dava etmiştir.
İlk derece mahkemesince, borca batık olmadığı anlaşılan davacı şirketin erteleme talebinin reddine dair kurulan hüküm ile birlikte tedbirlerin karar kesinleşene dek devamına hükmedilmiş, alınan tedbir kararından 5 yılı aşkın sürenin geçmesinin ardından ve henüz karar kesinleşmeden yapılan başvuru neticesinde 02.06.2020 tarihli ek karar ile tedbirlerin kaldırılmasına karar verilmiştir.İlk derece mahkemesi kararına karşı davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince, ihtiyati tedbir müessesesinin kötüye kullanılmasının önüne geçilmesi gerektiği belirtilerek, esastan reddedilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Bölge adliye mahkemesi tarafından geçici hukuki korumalara ilişkin verilen kararların temyiz edilemeyeceği HMK 362/1-f maddede açıkça düzenlendiğinden, bu mahkemenin ihtiyati tedbirle ilgili verdiği, ihtiyati tedbir talebinin reddi veya ihtiyati tedbir talebi kabul edilerek verilen ihtiyati tedbir kararına itiraz sonucu verilen kararlar kesin olup temyiz edilemez. Bu nedenle temyiz başvurusu temyiz edilemeyen kesin karara ilişkin yapılmıştır.
Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344"üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise, 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın, Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da, HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu doğurduğu için HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi kararının içerik itibarıyla kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 25.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.