MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 29/12/2014 gün ve 2013/98 - 2014/389 sayılı kararı onayan Daire"nin 23/03/2017 gün ve 2016/3126 - 2017/1770 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin, işveren Libya/Misurata serbest bölgesi idaresi ile Misurata serbest bölgesi alt yapı inşaatını yapmak amacıyla 15/09/2009 tarihinde 02/2009 sayılı sözleşmeyi akdettiğini, bu sözleşme hükümlerine göre alacağı avansın teminatı olarak davalı bankanın İtalya"dan Unicredit Bankası"na ve Unicredit Bankası"nın da Libya/Gumhouriya Bankası"na verdiği kontrkrediye istinaden Libya/Gumhoruriya Bankasından 27/01/2010 tarihinde 16.088.436,47 USD tutarındaki 12577 nolu avans ödemesi için garanti mektubunu (banka teminat mektubu) aldığını, banka teminat mektubunu verecek olan Libya /Gumhouriya Bankası"na Unicredit Banka"sı / İtalya tarafından verilen 460471306160 numaralı aynı miktarda avans teminat kontrgarantisinin garantisi olarak davalı bankanın müvekkili şirket ile akdettiği kredi sözleşmesi çerçevesinde 10/12/2009 tarihinde 74030000035 numaralı avans teminat mektubu kontrgarantisinin Unicredit Bankası"na verdiğini ve bu suretle yukarıda belirtilen kontrgarantilere istinaden Libya Gumhouriya Bankasından müvekkili şirket lehine 28/01/2012 vadeli verilen banka teminat mektubunun ve bu mektubun vadesinin bilahare iş veren Libya Misurata Serbest bölgesi idaresinin talebi ile 30/06/2012 tarihine kadar uzatıldığını, bu nedenle de Unicredit Bankası İtalya"nın vermiş olduğu aynı miktarda avans teminat kontrgarantisinin vadesinin 28/02/2012 iken 30/07/2012 tarihine ve davalı bankanın İtalyan Unicredit Bankası"na vermiş olduğu avans teminat mektubu kontrgarantisinin vadesinin de 14/03/2012 tarihinden 14/08/2012 tarihine kadar uzatıldığını, garanti mektubu ve kontrgarantilerin vadesinin 14/08/2012 tarihinde sona erdiği halde vade tarihinden sonra davalı banka tarafından 3 ay 27 günlük komisyon ve masraf bedeli tahsil edildiğini ileri sürerek, 105.654,19 USD"nin ihtarnamede verilen 3 günlük sürenin bitim tarihi olan 02/10/2012 tarihinden itibaren devlet bankalarının Amerikan Doları üzerinden açılmış 1 yıl vadeli mevduata ödediği en yüksek faiz oranı üzerinden hesaplanacak faizi ile birlikte davalı bankadan faizi ile birlikte tahsili ile müvekkili şirkete ödenmesine karar verilmesine talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere, taraflar arasındaki sözleşme hükümleri ve davalının vaki taahhüdü çerçevesinde dava konusu teminat mektubunun iadesi koşullarının oluşmasına değin davalı bankanın komisyon, masraf vs. tahsil etmesinde hukuka aykırılık bulunmamasına göre, davacı vekilinin HUMK’nun 440. maddesinde sayılan hallerden hiç birisini ihtiva etmeyen karar düzeltme istemlerinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülmeyen karar düzeltme istemlerinin HUMK’nun 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 11/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


KARŞI OY

Dairenin 23.03.2017 gün 2016/3126 Esas - 2017/1770 Karar sayılı onama ilamındaki karşı oy gerekçesi doğrultusunda davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile onama ilamının kaldırılarak yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesi gerekirken bu yöne ilişkin davacı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine yönelik sayın çoğunluk görüşüne karşıyım.