Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı vekili tarafından borçlular hakkında kredi sözleşmesine dayalı olarak genel haciz yolu  ile takibe geçildiği ve borçlulara örnek 7 nolu ödeme emri tebliğ edildiği görülmektedir.
Borçlular icra müdürlüğüne sundukları itiraz dilekçelerinde, borcun 105.000 TL lik kısmına itiraz etmeyip, geri kalan kısma itiraz etmişler, müdürlükçe de itiraz doğrultusunda 105.000 Tl"lik kısım yönünden takibin  devamına, geri kalan kısım yönünden ise takibin durdurulmasına karar verilmiştir.
Alacaklının açmış olduğu itirazın kaldırılması isteminin konusu, itiraz edilmeyen 105.000 TL dışında kalan alacaktır.Mahkemece yapılan yargılama neticesinde istemin kısmen kabulüne, 116.522.59 TL üzerinden takibin devamına ve bu miktar  üzerinden %40 tazminata  hükmedilmiş ise de, 105.000 TL alacağa itiraz edilmediğinden bu miktarın toplam alacak olan 116.522,59 TL den düşülmek suretiyle kalan miktar üzerinden %40 tazminata hükmedilmesi gerekirken, tazminatın takdirinde tüm alacak miktarının esas alınması isabetsiz olup, mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ  : Borçluların temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 23.11.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.