Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni, sürücüsü olduğu aracın kusurlu olarak sebebiyet verdiği trafik kazası sonucu araçta yolcu olan müvekkili yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü, tedavinin devam ettiğini, maddi ve manevi zararının oluştuğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacı ... ve için 100,00 TL. tedavi gideri, ile davacı ... için 4.000,00 TL. manevi tazminatın, davacı ..."in oğlunun yaralanmasından dolayı duyduğu üzüntü nedeni ile 500,00 TL manevi tazminat ve olayda aracı kullanan davacı ... için 500,00 TL manevi tazminatın ve aracın sahibi davacı ... için araçta meydana gelen hasar nedeni ile 500,00 TL maddi tazminatın davalılardan faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 1.000,00 TL manevi tazminata karar verilmiş, maddi tazminat talebinin reddine karara verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.



6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890.00 TL’na çıkarılmıştır.
Somut olayda, davacılar vekili tarafından müvekkili için 4.000,00 TL manevi tazminat talep edilmiş, mahkemece adı geçen davacılar lehine 2.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Karar davacılar tarafından temyiz edilmeyerek fazlası itibari ile davacı ...açısından kesinleşmiştir. Davalıların temyizi üzerine mahkemece bozmaya uyularak verilen 1.000,00 TL manevi tazminat temyize konu edilen ve red edilen kısım bakiye 1.000,00 TL"dir.
Temyize konu karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 9.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.