MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı alacaklı 02.11.2013 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 18.05.2015 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile aylık 1.000,00 TL ve 1.100,00 TL’den 02.12.2013 – 02.10.2015 tarihleri arası kira alacağı 24.200,00 TL’nin işlemiş faiziyle tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 20.05.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlunun 05.06.2015 tarihli itiraz dilekçesi vermesi üzerine İcra Müdürlüğü"nce itiraz dilekçesinin yasal 7 günlük süre içerisinde verilmediği gerekçesiyle itirazın reddine karar verilmiş bu aşamada davacı alacaklı İcra Mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur.
Davalı borçlu vekili, müvekkili firmanın yapı denetim firması olup, takip alacaklısı davacının eşi adına olan binanın iskan işlemlerinin yapılması karşılığında davacı ile şifahen bir yıllık kira bedeli karşılığı alacağın mahsubu konusunda anlaştıklarını, buna rağmen ilgili döneme ait alacak talep edilmesinin hakkaniyete aykırı olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, borçluya ödeme emrinin 20.05.2015 tarihinde tebliğ edildiği, 7 günlük süre geçtikten sonra 05.06.2015 tarihinde takibe itiraz edildiği İcra Müdürlüğü"nce takibin durdurulması talebinin reddine karar verildiği, 30 gün süre içerisinde kira borcunun davalı tarafça yatırılmadığı, süresi içerisinde ödeme emrine itiraz edilmediği, bu durumda itirazın kaldırılması davasının konusuz kaldığı gerekçesiyle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına, tahliye ile ilgili dava şartlarının oluştuğu gerekçesi ile davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe yapılan itirazın kaldırılması ve tahliye istemlerine ilişkindir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerekçelere göre temyiz eden davalı tarafın tahliyeye yönelik temyiz itirazları ile aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı vekilinin itirazın kaldırılması kararına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Ödeme emrinin davalı borçluya 20.05.2015 tarihinde tebliğ edildiği, borçlu davalının 05.06.2015 tarihinde itiraz ettiği görülmüştür. Bu durumda İtiraz yedi günlük yasal süreden sonra yapıldığından takip kesinleşmiştir. Davacı alacaklının itirazın kaldırılmasını istemekte hukuki yararı yoktur. Mahkemece bu nedenle itirazın kaldırılmasına ilişkin talebin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde itirazın kaldırılması davasının konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ; Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tahliyeye yönelik temyiz itirazları ile sair temyiz itirazlarının REDDİNE, 2 nolu bentte yazılı nedenle davalı vekilinin itirazın kaldırılması kararına ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın itirazın kaldırılmasına yönelik BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 03.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.