Danıştay 7. Daire 2018/240 Esas 2021/2365 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/240
Karar No : 2021/2365

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat ve Bakliyat Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacı adına tescilli … tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi ile ilgili olarak fazladan döviz transferleri bulunduğundan bahisle tahakkuk ettirilen gümrük ve katma değer vergileri üzerinden hesaplanarak karara bağlanan para cezalarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesi … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 181. ve 197. maddeleri açıklandıktan sonra, olayda uyuşmazlığın kaynağı olan 4 sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesinin tescil tarihinin 02/01/2006 olduğu, davalı idarece eşyanın gümrük kıymetine dahil edilmediği belirlenen tutar üzerinden alınan ek tahakkuk kararının ise 20/07/2012 tarihinde tebliğ edildiği açık olup, ek tahakkuk ile ilgili tebligatın gümrük yükümlülüğünün doğduğu, eşyanın serbest dolaşıma girdiği fiili ithal tarihinden itibaren üç yıl içinde tebliğ edilmesi gerekirken, bu süre geçtikten sonra ek tahakkuk kararının zamanaşımı süresi içinde alınıp tebliğ edilmediği ve idarece tahakkuk zamanaşımını durduracak bir davanın varlığı konusunda herhangi bir bilgi ve belgenin de sunulmamış olması nedeniyle zamanaşımına uğramış amme alacağının tahsili amacıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Uyuşmazlık konusu ödeme emrinin 17/12/2012 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen süresi içinde dava açılmadığından kesinleştiği, bu nedenle işbu davanın süre aşımı nedeniyle reddi gerektiği, yine ödeme emirleri muhteviyatı tahakkuk ve ceza kararlarının 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 197. maddesinin 4. fıkrası uyarınca ... Asliye Ceza Mahkemesinin E:… esasına kayden açılan dava sonrasında düzenlendiği, dolayısıyla ceza zamanaşımına tabi olduğu, tesis edilen işlemin mevzuata uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Bakılan davada, ödeme emri içeriği para cezalarının dayanağı tahakkukun tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada verilen iptale ilişkin vergi mahkemesi kararının, Dairemizin 2018/239 esasına kayıtlı dosyasında verilen karar ile bozulduğu anlaşıldığından oluşan yeni hukuki duruma göre karar verilmek üzere mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dava dosyası ile Dairemiz kayıtlarının birlikte incelenmesinden; ödeme emrine konu para cezalarının dayanağı tahakkukun tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada verilen iptale ilişkin vergi mahkemesi kararının, Dairemizin E:2018/239 kayıtlı dosyasında verilen karar ile bozulduğu anlaşılmıştır.
Bu itibarla, uyuşmazlık hakkında anılan bozma kararı üzerine oluşan hukuki duruma göre, yeniden karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 20/05/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.