
Esas No: 2016/5196
Karar No: 2019/1175
Karar Tarihi: 07.02.2019
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/5196 Esas 2019/1175 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının yönetimindeki... Plakalı motosikletin 19/09/2011 tarihinde, davacıya yaya geçidi üzerinde çarparak yaralanmasına neden olduğunu, hastanelerde tedavi gördüğü, uzun süre çalışamadığını, maluliyet durumunun oluştuğunu, kaza öncesi bir Şirkette " Projeler Kıdemli Müdürü" olarak görev yapmakta iken, daha az ücret aldığı bir göreve verildiğini, davalının kazanın meydana gelmesinde tam kusurlu olduğu, davacının tedavi giderlerinden ve maluliyetinden doğan maddi ve manevi zararlarını karşılaması gerektiği belirtilerek, davacının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla tedavi giderleri ve iş göremezlik tazminatı olarak 10.000,00 TL ile 20.000,00 TL manevi tazminatın yargılama giderleri ve vekalet ücreti ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre;davanın kısmen kabulü ile; 111.486,32 TL iş göremezlik tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, davacının tedavi giderine ilişkin talebi ile fazlaya ilişkin iş göremezlik tazminatı talebinin reddine, 10.000,00 TL manevi tazminatın 19/09/2011 kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, uzman bilirkişice düzenlenen kusur raporunun hükme esas alınmasında, ayrıca manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 56. Maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı kazadan sonra Hastanelerde tedavi görmüş, hükme esas alınan 02.01.2015 tarihli aktüer raporunda ise davacının 9 aylık iyileşme süresi için bordroda bildirilen maaşı üzerinden hesaplama yapılmıştır. Dosyada davacının iyileşme döneminde maaşını alıp almadığı konusunda araştırma yetersizdir. O halde mahkemece, davacının iyileşme dönemi içinde ne kadar maaş aldığı hususunun davacının işvereninden sorulmak suretiyle tespit edilmesi, maaşını eksiksiz alması halinde geçici iş göremezlik talebinin reddedilmesi, aksi halde alamadığı ek ücret vs. Varsa ve eksik ödeme yapıldı ise o kadar geçici iş göremezlik tazminatına hükmedilmesi gerekirken, bu hususlar araştırılmadan eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin (2) numaralı bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 07/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.