Tehdit suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda mahkumiyetine dair Sivas 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 24/12/2015 gün ve 2015/189 esas, 2015/553 karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 18/10/2016 gün ve 2016/11430 esas, 2016/13514 sayılı kararıyla,
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın yokluğunda verilen kararın Tebligat Kanunun 21. maddesine göre tebliğ edildiği ancak tebligatın usulüne aykırı yapıldığı ve temyizin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görüldüğü,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,18/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28/12/2016 gün 2016/398464 sayılı yazısı ile,
İtiraza konu uyuşmazlık, sanık hakkında TCK"nun 51"inci maddesinin uygulanmaması gerekçesinin yasal ve yeterli olup olmadığına ilişkindir.
Sivas 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/12/2015 tarihli ve 2015/189 E. 2015/553 K. sayılı kararı ile sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan 2 yıl 7 ay 7 gün hapis cezasına hükmedilmiş olup, sanık hakkında "...netice ceza miktarı dikkate alındığında yasal olanak bulunmadığından..." TCK"nun 51"inci maddesi uyarınca cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkum olmadığı anlaşılan ve suç tarihi itibariyle 65 yaşını bitirmiş olan sanık hakkında ceza miktarı itibariyle TCK"nun 51"inci maddesinin tatbik koşulları mevcuttur. Dolayısıyla, hükmolunan sonuç cezanın miktarı, cezanın ertelenmesine yasal engel teşkil etmez.
Bu çerçevede, yerel Mahkemenin cezanın ertelenmemesine ilişkin gerekçesi yasal ve yeterli bir gerekçe olmayıp, dosya içerisinde mevcut adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmayan sanık hakkında suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekirken, sadece ceza miktarına yasal ve yeterli olmayan gerekçelerle dayanılmasının usul ve yasaya aykırı olduğu değerlendirilmiştir.
Bu itibarla, Yüksek Dairenizin 18/10/2016 gün ve 2016/11430 E. 2016/13514 K. sayılı kararına karşı sanık lehine itiraz yoluna gitme zorunluluğu doğmuştur.
SONUÇ VE İSTEM: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Sivas 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/12/2015 tarihli ve 2015/189 E. 2015/553 K. sayılı kararına ilişkin Yüksek Dairenizin 11/05/2015 gün ve 2013/17200 E. 2015/28752 K. sayılı ilamının düzeltilmesi, belirtilen nedenler gözetilerek yerel Mahkeme hükmünün bozulması, itirazın yerinde görülmemesi halinde dosyanın görüşülmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderilmesi itirazen arz ve talep olunur.
İtirazen arz ve talep olunur, isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü,
İTİRAZIN KAPSAMI:
İtiraz, sanık hakkında tehdit suçundan açılan dava üzerine Sivas 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kurulan hükümde sanık ..."ın TCK"nın 106/2-a, 43 ,62 maddeleri gereğince 2 yıl 7 ay 7 gün hapis cezasıyla mahkumiyetine "... netice ceza miktarı dikkate alındığında yasal olanak bulunmadığından... " TCK"nın 51. maddesi uyarınca cezanın ertelenmesine yer olmadığına dair verilen kararda, sanığın 01/01/1935 doğumlu ve suç tarihi 08/09/2007 itibariyle 65 yaşından büyük olup, suç tarihinde sabıkasız olması karşısında TCK"nın 51. maddesine göre 3 yılı geçmeyen hapis cezasının ertelenmesine yasal engel bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde ertelenenin reddine karar verilmesine dair kararın bozulması gerekirken onanmasına dairemizin 18/10/2016 tarihli kararının kaldırılarak bozulmasına ilişkindir.
KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçesi yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 18/10/2016 gün ve 2016/11430 esas, 2016/13514 sayılı kararının itiraz nedeniyle sınırlı KALDIRILMASINA,
Sanık hakkında kurulan hükümde, sanığın 01/01/1935 doğumlu olup suç tarihi 08/09/2007 itibariyle 65 yaşını tamamlamış olması ve TCK"nın 51/1. maddesi hükmüne göre de 65 yaşından büyük olanlar yönünden erteleme hükmünün 3 yıla kadar hapis cezalarında uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde "... netice ceza miktarı dikkate alındığında yasal olanak bulunmadığından ..." denilmek suretiyle yasal olmayan gerekçeyle cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, itiraz bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre, TCK"nın 51. maddesinin değerlendirilmesi gerekeceğinden, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.