Konya Ceza Kararları - Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12162 Esas 2019/369 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12162
Karar No: 2019/369
Karar Tarihi: 14.01.2019

Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12162 Esas 2019/369 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkeme kararı temyiz edilmiş ve sanık hakkında yapılan yargılamada, suçun sübutu kabul edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi ile cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış ve savunması reddedilmiştir. Dosyada isabetsizlik görülmediğinden, temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak dolandırıcılık suçuna ilişkin olarak, sanığın beraat etmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, iddianamede teşebbüs hükmünün uygulanması istendiği halde ek savunma hakkı tanınmaması ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin 2015'teki kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi, TCK'nin 157. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/12162 E. , 2019/369 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada, toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa göre vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi ile cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça konu bononun sanık ... tarafından aralarındaki ticari ilişkiye istinaden önceden doğan borca ilişkin olarak tanık ..."ya verildiği, adı geçen tarafından bononun Katılan ..."a geçtiği ve bu suretle dolandırıcılık suçunun unsurları itibariyle oluşmadığı gözetilmeden, sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

Kabule göre de ;
a)İddianamede teşebbüs hükmünün uygulanması istendiği halde 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, "dolandırıcılık" suçundan TCK"nin 157. maddesi uyarınca hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 14.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.