MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili, davalı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların işleten ve sürücüsü olduğu aracın müvekkiline çarpması sonucu yaralanmasına neden olduğunu belirterek 10.000,00.-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep etmiştir.Davalı ... vekili, kazanın meydana gelmesinde davacının ağır kusurunun bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Davalı ... vekili, müvekkilinin kaza tarihinde memur olduğunu ve görevi sırasında kazanın meydana geldiğini, husumetin ancak idareye yöneltilebileceğini, kazanın meydana gelmesinde davacının ağır kusurunun bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davalı sürücünün 2. derecede kusurlu olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabul kısmen reddiyle 3.000,00.-TL manevi tazminatın olay tarihinden işleyecek yasal faiziyle tahsiline, bakiye istemin reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili, davalı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde BK"nın 47. maddesindeki (6098 sayılı TBK m. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı ... vekili ve davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi (6098 sayılı TBK md. 56/I) bedensel zarar nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.Hüküm tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT’nin 3/II. maddesi, ”Müteselsilen sorumlu olanlar aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise, her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur” hükmünü içermektedir.
Ayrıca yine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 10/II. maddesi “Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez” şeklindedir. Somut olayda, ret sebepleri ortak olan davalılar yararına, reddedilen manevi tazminat yönünden tek vekalet ücretine karar verilmesi gerekirken, ayrı ayrı hükmedilmesi bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nin geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nin 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ve davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 5. bendinin çıkartılmasına, 4. bendinde yer alan “Bilim, Sanayi ve Ticaret Bakanlığına” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve davalı ..."a” ibaresinin eklenmesine ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/J maddesi uyarınca davalı ..., Sanayi ve Ticaret Bakanlığı"ndan harç alınmamasına, aşağıda dökümü