Erzurum Ceza Kararları - Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/525 Esas 2020/2178 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/525
Karar No: 2020/2178
Karar Tarihi: 27.02.2020

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/525 Esas 2020/2178 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanıklar hakkında, marka hakkına tecavüz suçundan yapılan yargılama sonucunda ceza verilemeyeceğine karar verildi. Ancak, karar temyiz edildi ve Yargıtay Ceza Dairesi kararı bozdu. Bozma kararında, sanıkların taklit malları nereden aldıklarını bildirmesi, suça konu malı üretenlerin ortaya çıkarılmasını ve üretilmiş mallara el konulmasını sağlaması koşullarının birlikte gerçekleşmesi gerektiği vurgulandı. Ancak, bu şartların ne şekilde gerçekleştiği açıklanmadan sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi nedeniyle, yerel mahkemece önceki hükümde direnildi. Yargıtay Ceza Dairesi ise bozma ilamında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığına karar vererek, direnme kararını incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verdi.
Kanun maddelerine gelince, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 21.01.2009 tarih ve 5833 sayılı Kanun'un 3. maddesi ile değişik 61/A-son madde ve fıkrası düzenlenen etkin pişmanlık nedeniyle cezaya hükmolunmaması için sanıkların taklit malları nereden aldığını bildirmesi, suça konu malı üretenlerin ortaya çıkarılmasını ve üretilmiş mall

19. Ceza Dairesi 2020/525 E. , 2020/2178 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜMLER : Ceza Verilmesine Yer Olmadığına

Marka hakkına tecavüz suçundan sanıklar ..., ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda ceza verilmesine yer olmadığına dair, Çarşamba 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 16.10.2018 gün ve 2017/196 Esas ve 2018/431 Karar sayılı hükmün katılan vekili tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 21.02.2019 tarih 2019/459 Esas ve 2019/4731 sayılı kararıyla;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 21.01.2009 tarih ve 5833 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile değişik 61/A-son madde ve fıkrasında düzenlenen etkin pişmanlık nedeniyle cezaya hükmolunmaması için sanıkların taklit malları nereden aldığını bildirmesi, suça konu malı üretenlerin ortaya çıkarılmasını ve üretilmiş mallara el konulmasını sağlaması koşullarının birlikte gerçekleşmesi gerektiği, yapılan yargılamada toplanan delillere göre sanıkların ele geçirilen taklit malları nereden satın aldıklarını bildirdikleri, ancak sanıkların ürünlerini satın aldığını belirttiği Apaydın Ticaret’te fiil tarihinden sonra herhangi bir arama yapılmadığı ve herhangi bir ürün ele geçirilmediği nazara alınarak malları üretenlerin ortaya çıkarılmasını ve üretilmiş mallara el konulmasını sağlamanın söz konusu olmaması karşısında; yukarıda açıklanan şartların ne şekilde gerçekleştiği açıklanmadan sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, nedeniyle bozulmuştur.
Bozma üzerine yerel mahkemece önceki hükümde direnilmesine karar verilmiştir.Çarşamba 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 31.05.2019 tarih 2019/227 Esas ve 2019/344 Karar sayılı direnme kararına konu dava dosyası dairemize gönderilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 21.02.2019 tarih 2019/459 Esas ve 2019/4731 sayılı bozma ilamında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından kararın düzeltilmesine yer olmadığına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesiyle değişik 307. maddesinin dördüncü fıkrası gereğince direnme kararını incelemek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine, 27.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.