Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 Borçlu belediyenin ....... Bankası A.Ş.’nin Susurluk Şubesinde bulunan hesaplarına konulan haczin kaldırılmasına ilişkin olarak yapılan şikayet üzerine mahkemece, banka hesap ekstreleri getirtilmiş, ilgili belediyeden yatan paraların dökümleri sorulmuş, bilirkişiden rapor aldırılmıştır. Bilirkişi tarafından düzenlenen 25.12.2009 tarihli raporda haciz konulan hesaplara 05.01.2009-05.10.2009 arasında yatan paraların toplamına göre hesaplama yapılmış, mahkemece raporda yazılı miktarlar göz önünde bulundurularak 11565924-5001 nolu hesapta bulunan iller bankasından gelen paylar, haberleşme vergisi, emlak vergisi taşınmaz kültür varlıkları payı, ihale karar pulu, damga vergisi, KDV, çevre temizlik vergisi, ilan ve reklam vergisi, harçlar yönünden, 11565924-5002 nolu hesaptan önceki dönemden devir ve virman açıklaması ile bulunan miktar, 11565924-5004 nolu hesap açısından ise iletişim vergisi ile açıklanan kalem yönünden haczedilmezlik şikayetinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
5393 Sayılı Yasanın 15/son maddesine göre bedeli tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirlerinin haczedilemeyeceği öngörülmüştür. Ayrıca, Belediye Gelirleri Kanunu ve diğer kanunlarla belediyeye verilen paylar, vergi ve resim hükmünde sayıldığından haczi mümkün değildir. Bu maddeye göre, haczedilmezlik şikayetinin kabul edilebilmesi için mahcuzların kamu hizmetinde “fiilen” kullanılması gerekli olup kamuya tahsis kararı alınmasının sonuca etkisi bulunmamaktadır.
Mahkemece yapılacak yargılama sonunda Ocak 2009-Ekim 2009 arasındaki hesaplarda işlem gören toplam miktar üzerinden karar verilmesi doğru değildir. Zira haciz tarihi itibariyle hesaplarda bulunan miktar üzerinden inceleme yapılarak karar verilmesi gerekirken, toplam miktar üzerinden karar verilmesi isabetsizdir. Ayrıca mahkemece otopark ücreti yönünden de istemin reddine karar verilmiş ise de, 3194  Sayılı İmar Kanunu’nun 44/son maddesine dayanılarak çıkarılan Otopark Yönetmeliğinin 10. ve 11.maddelerinde otopark hesabında toplanan meblağın otopark tesisi dışında başka bir amaçla kullanılmayacağı belirtilmiştir. Bu maddeler itibariyle belediyenin otopark hesabının kendiliğinden kamuya tahsisli olup bu kalem yönünden de istemin reddi doğru olmayıp şikayete konu 11565924-5003 nolu hesap yönünden de olumlu olumsuz bir karar verilmemesi de doğru görülmemiştir.     
SONUÇ :Taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21/12/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.