İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16018 Esas 2020/1554 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16018
Karar No: 2020/1554
Karar Tarihi: 23.01.2020

Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16018 Esas 2020/1554 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, karar temyiz edilerek incelendiğinde, hükmün bazı nedenlerden dolayı bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenler şunlardır:
1. Kasten yaralama suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünde, gerekçeli kararın çelişki içermesi ve sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi gibi sebepler vardır.
2. Tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, sanığın beyanının olmaması ve uzlaştırma işleminin yapılmaması gibi sebepler nedeniyle bozulması gerekmektedir.
Kararda ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi gereğince hak yoksunlarının uygulanması konusunda Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı da hatırlatılarak, bu ilkenin gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi: Haksız tahrik altında işlenen suçlarda ceza hafifletilir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/3. maddesi: Kemik kırığı gibi yaralanmaların hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre ceza yarıya kadar artırılır.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi: Ceza miktarının suçun ağırlığına orantılı olması ilkesini belirtir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak yoksunlarının uygulanması konusunda düzenleme yapar.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri: Uzlaştırma işlemleri ve suç mağdurları hakkında düzenleme yapar.
- 106/1-1. ve 106/1-2. maddeleri: Tehdit suçunun ayrıntılarını belirtir.
- 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi: Uzlaştırma işlemlerinde değişiklik yapar.
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: Hükümlerin bozulması konusunda düzenleme yapar.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Hükümlerin yeniden düzenlenmesi konusunda madde yapar.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Hükümlerin yeniden düzenlenmesi konusunda madde yapar.

3. Ceza Dairesi 2019/16018 E. , 2020/1554 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a)Gerekçeli kararın dördüncü hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nin 62. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi karşısında, beşinci hüküm fıkrasında TCK"nin 62. maddesinin uygulanmamasına karar verilerek hükmün karıştırılması,
b)Müştekinin kemik kırığının hayat fonksiyonlarını orta (2.) derecede etkileyecek nitelikte olduğunun kabul edilmesine göre, 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre cezanın yarısına kadar artırılabileceğinin öngörülmesi, Adli Tıp kriterlerinde de kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını etkileme derecelerinin hafif (1. derece), orta (2. ve 3. derece) ve ağır (4., 5. ve 6. derece) olarak sınıflandırılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesi uyarınca kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi dikkate alınarak makul oranda bir artırım yapılması gerekirken, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesini ihlal edecek şekilde (1/3) oranında artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
c)5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA,
2) 1Tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Sanığın tehdit suçu ile ilgili olarak aşamalarda herhangi bir beyanının bulunmaması ayrıca sanığın müştekiye yönelik ""beni oraya getirtme"" şeklindeki mesaj içeriğinin TCK"nin 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit suçunu değil TCK"nin 106/1-2. maddesinde düzenlenen basit tehdit kapsamında kaldığının gözetilmemesi,
b)24.10.2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş olduğu ve sanığa isnat edilen TCK"nin 106/1-2. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun mağdurlarının farklı olması nedeniyle uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmakla, mağdur ile sanık arasında 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince TCK"nin 106/1-2. maddesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
c) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 23.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.